Το θέατρο, γεννήθηκε στην Ελλάδα!

 Η λέξη θέατρο προέρχεται 

από τα αρχαία ελληνικά 

και σήμαινε αρχικά σύνολο θεατών. 

Μετά πήρε τη σημασία του τόπου 

όπου γίνεται το θέαμα 

και της ίδιας της παράστασης.

Ο διθύραμβος θεωρείται η "ρίζα" του θεάτρου. 

Ο διθύραμβος τραγουδιόταν γύρω απ' το βωμό 

του θεού Διόνυσου. 

Ο Αρίων, ο θρυλικός ποιητής και κιθαρωδός 

της αρχαίας Ελλάδας, που καταγόταν από τη Λέσβο.

 Έζησε στην αυλή του Περίανδρου, στην Κόρινθο

 και ήταν εκεί που  επινόησε τον διθύραμβο. 

Το πιο σημαντικό όμως για την ιστορία του θεάτρου

ήταν ότι ενώ 

αρχικά πραγματευόταν αποκλειστικά

τη ζωή και τη λατρεία του Διόνυσου 

άρχισε να να περιλαμβάνει ιστορίες

για τους ημίθεους και τους ήρωες,

τους μυθολογικούς προγόνους 

των Ελλήνων και των συγγενικών λαών.

Θέματα αντλούν από την θρησκευτική 

και πολιτιστική κληρονομιά τους (π.χ. Ομηρικά έπη). 

Ήταν οι καλές ή οι κακές πράξεις των ηρώων,

 οι πόλεμοι, οι έχθρες, οι γάμοι, οι μοιχείες, 

τα πεπρωμένα των παιδιών τους.

 Όλα αυτά ωθούν σε σύγκρουση ανάμεσα 

στον άνθρωπο και το θεό, το καλό και το κακό, 

το παιδί και το γονιό, 

το καθήκον και την ανθρώπινη φύση. 

Καταλήγουν στην συμφιλίωση 

αλλά και στο χάος (Ελληνική Τραγωδία).

Το Αρχαίο Ελληνικό δράμα δεν περιοριζόταν

 μόνο στην τραγωδία αλλά υπήρχε και η κωμωδία,

 που βρισκόταν ήδη σε εμβρυακή μορφή

 στα ξεφαντώματα που γίνονταν στα χωριά. 

Στα ξεφαντώματα αυτά κυριαρχούσαν

 τα καλαμπούρια των σατύρων, 

των συνοδών του Διονύσου, 

που ήταν μισοί άνθρωποι και μισοί τράγοι.

Ο διθύραμβος συνέχισε για αρκετό καιρό 

να διευρύνει τη θεματική του, χωρίς ωστόσο

 και να αποκτά πραγματικό δραματικό περιεχόμενο. 

Για να γίνει η λατρεία θέατρο, 

χρειαζόταν και κάτι ακόμα. 

Αυτό το νέο στοιχείο το έφερε ο Θέσπις 

στον οποίο και αποδόθηκε η τιμή 

της πατρότητας του θεάτρου.

Ο Θέσπις, αρχηγός ενός διθυραμβικού χορού 

έκανε μια καινοτομία. 

Απέσπασε τον εαυτό του

 από το σύνολο του χορού και,

 παίρνοντας τη μορφή 

του θεού ή του ήρωα του οποίου 

τα κατορθώματα εξυμνούνται,

 ανοίγει διάλογο με το χορό. 

Έτσι, γίνεται ο πρώτος "θιασάρχης" 

και ο πρώτος "ηθοποιός".

Το θέατρο 

γεννήθηκε στην αρχαία Ελλάδα!