Σε αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί, τους έχω βαρεθεί.

Το τραγούδι «Αυτούς του έχω βαρεθεί» («Die hab' ich satt») γράφτηκε το 1966

 και υπάρχει στον  πρώτο και κατά πολλούς σημαντικότερο δίσκο του Μπίρμαν, 

«Chauseestrasse 131» ο οποίος κυκλοφόρησε το 1968. 

Μια κλασική αφηγηματική μπαλάντα στο πλαίσιο της τεχνοτροπίας

 των παγκόσμιων τροβαδούρων της εποχής (Ντύλαν, Μπρασένς κτλ.) 

με κυρίαρχο το λόγο και την επαναληπτική απλή μελωδία. 

Αποτελείται από επτά στροφές των έξι  στίχων που τελειώνουν

 με το « Die hab' ich satt/ Τους έχω βαρεθεί».

 Όπως μού σημειώνει ο ποιητής και μεταφραστής, Γιώργος Καρτάκης: 

Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν,  

τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,

  που απ’ τους άλλους θεν παλικαριά 

κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά, 

 σ’ αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί, 

 τους έχω βαρεθεί. 

  Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα, 

 των γραφειοκρατών η φάρα, 

 στήνει με ζήλο περισσό,  

στο σβέρκο του λαού χορό,  

στης ιστορίας τον χοντρό το κινητή,

  την έχω βαρεθεί. 

  Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους,  

τους Γερμανούς, τους προφεσόρους, 

 που καλύτερα θα ξέρανε πολλά, 

 αν δε γεμίζαν ολοένα την κοιλιά, 

 υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, 

δούλοι παχιοί,  τους έχω βαρεθεί.  

 Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας γδαρτάδες, 

 κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες,  

κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς, 

 με ιδεώδεις υποτακτικούς,  μα υπακοή έχουν περισσή,  

τους έχω βαρεθεί.  

 Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος, 

 που είναι στο μυαλό νωθροί, 

 κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος, 

 που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά, 

 αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά

κι επαναστάσεις στ’ όνειρά του αναζητεί,  

τον έχω βαρεθεί. 

  Κι οι ποιητές με χέρι υγρό, 

υμνούνε της πατρίδας τον χαμό, 

 κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια, 

 με τους σοφούς του κράτους τα ‘χουνε πλακάκια,

  σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί, 

 τους έχω σιχαθεί.

Πηγή: www.musicpaper.gr