Αν μιλάμε για καταδότες....να τα πούμε όλα.
Η μόνη πραγματική φωτογραφία
του Πάβλικ Μορόζοφ (με το πηλίκιο).
Το παιδί καταδότης του πατέρα του… η σοβιετική προπαγάνδα στο απόγειο.
Στην Σοβιετική Ένωση μόνο στο κόμμα οφειλόταν υπακοή.
Αυτό το είχε μάθει καλά ο 13χρονος Πάβλικ Μορόζοφ.
Σύμφωνα με την σοβιετική ιστοριογραφία, που τον ηρωοποίησε, ο Μορόζοφ
ανήκε στην παιδική κομματική οργάνωση των «Πιονιέρων».
Η σταλινική ιστορία αναφέρει ότι ο μικρός Μορόζοφ,
που γεννήθηκε στη Γκερασιμόφκα των Ουραλίων, ήταν αφοσιωμένος κομμουνιστής
ήδη στα 13 του και ηγέτης των «Πιονιέρων» στο σχολείο του ενώ υποστήριζε
φανατικά και το σταλινικό πρόγραμμα κολεκτιβοποίησης…
Επρόκειτο δηλαδή για το πρότυπο του Homo Sovieticus… επαναστάτης ίσως
από την κοιλιά της μάνας του!
Το 1932 ο Μορόζοφ δεν δίστασε να καταγγείλει τον πατέρα του στην τοπική GPU
διότι «έστελνε έγγραφε σε εχθρούς της Σοβιετικής Ένωσης».
Ο πατέρας συνελήφθη, καταδικάστηκε σε ποινή 10 ετών στα γκουλάγκ,
αλλά τελικά εκτελέστηκε.
Τότε ο θείος του, ο παππούς, η γιαγιά και ένας εξάδελφος, δολοφόνησαν
τον κομμουνιστή «ήρωα».
Όλοι, με εξαίρεση τον θείο, συνελήφθησαν από τη GPU και εκτελέστηκαν.
Η ιστορία κυκλοφόρησε ευρύτατα σε όλη την ΕΣΣΔ για να πείσει ότι
πάνω κι από την οικογένεια ακόμα ήταν το κόμμα και ο Στάλιν.
Ο Μορόζοφ ανακηρύχθηκε μάρτυρας της κομμουνιστικής ιδεολογίας
κατά της «αντίδρασης».
Δεκάδες αγάλματά του τοποθετήθηκαν
σε διάφορες πόλεις, πολλά σχολεία έλαβαν
το όνομά του, όπως και νεανικές ομάδες.
Προς τιμή του γράφτηκε μια όπερα, τραγούδια,
ενώ το σπίτι του έγινε μουσείο.
Τα παιδιά δε ενθαρρύνονταν να καταγγέλλουν
«αντισοβιετικές» ενέργειες των γονέων τους
όπως ο “ήρωας Πάβλικ”.
Η ιστορία του Μορόζοφ έχει φυσικά δόση αλήθειας, αλλά μιας αλήθειας
που δεν βόλευε το σοβιετικό καθεστώς και για αυτό θάφτηκε όσο ήταν δυνατό.
Στην πραγματικότητα ο μικρός Μορόζοφ δεν ήταν μέλος των «Πιονέρων»
όταν κατέδωσε τον πατέρα του.
Ήθελε να γίνει μέλος.
Επίσης ο καημένος ο πατέρα του δεν πούλησε κανένα έγγραφο
σε κανέναν εχθρό της ΕΣΣΔ.
Το «έγκλημά» του ήταν ότι έκρυψε μερικά σακιά με σιτάρι για θρέψει
την οικογένειά του που πεινούσε λόγω της «σοφής» κολκτιβίστικης πολιτικής
του «πατερούλη» Στάλιν.
Μετά την διάλυση της «σοσιαλιστικής – δημοκρατικής πατρίδας»
περισσότερα στοιχεία άρχισαν να έρχονται στο φως.
Βάσει των στοιχείων αυτών υπάρχει η υποψία ο μικρός Μορόζοφ
να σκοτώθηκε ακόμα και από πράκτορα της GPU, ή, το πιθανότερο,
σε έναν κοινό καυγά με συνομηλίκους του.
Είναι πιθανό ακόμα και χρησιμοποιήθηκε το παιδί από τη μητέρα του
εναντίον του πατέρα του.
Το πιο πιθανό είναι η ιστορία να κατασκευάστηκε από τη GPU
καθώς το χωριό Γκερασιμόφκα θεωρείτο «φωλιά αντιδραστικών κουλάκων
που αντιδρούσαν στην κολεκτιβοποίηση»…
Δικό μας σχόλιο:
Αν μιλάμε για καταδότες....να τα πούμε όλα.
Ένα από τα πάρα πολλά αγάλματά του μετά την πτώση
του Σοβιετικού καθεστώτος.
Λογικά θα έπρεπε να το φυλάξουν σε Μουσείο
ή να το στείλουν πεσκέσι σε κάποιους που επιμένουν
ότι οι καταδότες είναι μόνο από την μια πλευρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου