Ανέκαθεν, οι άνθρωποι, που ζούσαν στον πλανήτη
θεό, τον ήλιο, λάτρευαν όπως και την σελήνη
αλλά ποτέ κι ο έναστρος, ο ουρανός κανέναν
πιστεύω δεν τον άφηνε αδιάφορο επίσης.
Οι πρόγονοί μας έδιναν ονόματα ηρώων
κι αγαπημένων τους θεών, στον ουρανό που ‘βλέπαν
όπως και σ ότι ήθελαν αιώνια να μείνει
κι όλος ο κόσμος έκτοτε έτσι να ονομάζει.
Έτσι κι εγώ στο πιο λαμπρό αστέρι, τ’ όνομά σου,
τώρα το δίνω μα μπορεί ποτέ να μην το μάθεις.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου