Να γρατζουνάω στα λευκά, χαρτιά μου, σκόρπιες λέξεις
από παιδί συνήθιζα ένοιωθα την ανάγκη
κι αργότερα που το ‘ψαξα για να βρω τις αιτίες
χάθηκα σε λαβύρινθο μα έξοδο δε βρήκα.
Ακόμη μέχρι σήμερα εξήγηση δεν έχω
μια ικανή απάντηση να καταλήξω κάπου.
Μάλλον ο κάθε άνθρωπος γράφει για κάποιους λόγους
λίγο-πολύ παρόλα αυτά όλοι συγκλίνουν κάπου.
Έχουν ανάγκη προφανώς να εκφραστούνε κάπως
και καταγράφουν σκέψεις τους όπως και αναπνέουν.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου