Θα θελα να ΄σουν όνειρο, δική μου φαντασία
οφθαλμαπάτης όαση κι όμορφη οπτασία.
Να ΄σουν σαν άρωμα κι εγώ μια μέρα μαγεμένος
να χω μεθύσει πρόσκαιρα μ αυτό ερωτευμένος.
Σε παραμύθι θάθελα πριγκίπισσα να ήσουν
που μάγισσα μαρμάρωσε και να σε αναστήσουν
τα βασιλόπουλα θα ΄ρθούν το δράκο να σκοτώσουν
κι όλο σου το βασίλειο αυτοί να λευτερώσουν.
Ωστόσο είσαι υπαρκτή και πως να ξεπεράσω
όλα τα χρόνια που ΄ζησα μαζί σου, να ξεχάσω;
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου