Ναός Πυξίδα
Το θαύμα των αρχαίων επιστημών.
Περιστρέφεται γύρω από τον άξονα του
κατά 50,2 δευτερόλεπτα της μοίρας.
Στην Φιγαλεία, στα σύνορα μεταξύ Αρκαδίας και Μεσσηνίας, υψώνεται
σε υψόμετρο 1130 μέτρων ο επιβλητικός ναός του Επικούρειου Απόλλωνος,
ο οποίος χτίστηκε τον… 5ο π.Χ αιώνα και ως αρχιτέκτονας του ναού
αναφέρεται από τον Παυσανία ο Ικτίνος.
Είναι ένα απ΄τα καλύτερα διατηρημένα στον χρόνο μνημεία της αρχαίας Ελλάδας
και είναι θεμελιωμένος πάνω στο βράχο του όρους Κωτιλίου, όπου βρισκόταν
η αρχαία πόλη Βάσσες. Όλα καλά ως εδώ, αλλά ο ναός περιστρέφεται
και αυτό ελάχιστα το διδάσκουν, για να μην πω καθόλου, στα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Ναός Πυξίδα – Το θαύμα των αρχαίων επιστημών.
Περιστρέφεται γύρω από τον άξονα του κατά 50,2 δευτερόλεπτα της μοίρας,
όση είναι και η ετήσια μετάπτωση των ισημεριών με στόχο να βλέπει συνεχώς
το ίδιο αστρικό σημείο και τα μυστήρια δεν τελειώνουν εκεί, καθώς η πλαγιά
είναι διαμορφωμένη τεχνητά και ο ναός τοποθετήθηκε πάνω σε αυτή ακολουθώντας
τον άξονα Βορρά προς Νότο σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ναούς.
Για να πετύχουν την ολίσθηση του ναού τοποθέτησαν πάνω στην πλάκα
και ένα στρώμα αργίλου και βότσαλα θαλάσσης
και πάνω σε αυτά τα στρώματα τοποθετήθηκαν τα θεμέλια του ναού.
Για να μην σας αφήσω με την απορία για το ποιο αστρικό σημείο
στοχεύει συνεχώς ο ναός εις τους αιώνες των αιώνων και θα συνεχίσει
να στοχεύει, (εκτός κι αν οι πρόσφατες παρεμβάσεις για την συντήρηση του
διαμορφώσουν νέες καταστάσεις).. το αστρικό σημείο λοιπόν είναι οΣείριος,
το άστρο του Κυνός, από το οποίο κατάγεται
σύμφωνα με τη “μυθολογία» ο Θεός Απόλλων.
Ερωτηματικό παραμένει πως μπορούσαν οι αρχαίοι Έλληνες να χτίζουν
Παρθενώνες και περιστρεφόμενους ναούς.. αλλά και το πως υπολόγισαν ότι
για να στοχεύει ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα τον
Σείριο πρέπει να γυρνάει κατά 50,2 δευτερόλεπτα της μοίρας ίση με την ετήσια
μετάπτωση των ισημεριών.. Με τα σημερινά τεχνολογικά δεδομένα
δεν είναι απίθανο.. με τα τότε δεδομένα όμως;
Πως οι αρχαίοι Έλληνες είχαν την τεχνολογία και την τεχνογνωσία;
Την κατείχαν; Τους δόθηκε; Άλλο ένα σημείο αντιπαράθεσης…. Ίσως όχι για εμάς..
“Το 652 π.χ. οι Σπαρτιάτες κυριεύουν τη Φιγάλεια και οι κάτοικοί της την εγκαταλείπουν. Απευθύνονται στο μαντείο των Δελφών για να μάθουν πώς θα ανακτήσουν τη πόλη τους.
Οι Φιγαλείς επιστρέφοντας στη πατρίδα τους για να ευχαριστήσουν το θεό Απόλλωνα αφιέρωσαν ναό που έχτισαν σε ένα φυσικό πλάτωμα στη πλαγιά του Κωτίλιου
και τον ονόμασαν Επικούριο. Υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι ο ναός
δεν ήταν απλά ένα λατρευτικό κτίσμα αφιερωμένο στον Απόλλωνα.
Αν εξετάσουμε τον αρχιτεκτονικό ρυθμό του, θα δούμε ότι αν και εξωτερικά
είναι ΔΩΡΙΚΟΥ ρυθμού, στο εσωτερικό του είναι ΙΩΝΙΚΟΥ ρυθμού
αλλά οι κίονες του κοσμούνται με ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ ρυθμού κιονόκρανα.
Είναι το μοναδικό αρχαίο οικοδόμημα που συνδυάζει
και τους 3 αρχιτεκτονικούς ρυθμούς.
Κατασκευάστηκε το τελευταίο τέταρτο
του 5ου αιώνα π.Χ πιθανότατα από τον αρχιτέκτονα του Παρθενώνα, Ικτίνο,
μετά από υπόδειξη των ιερέων του Απόλλωνα από τους Δελφούς
. Η πλαγιά που είναι χτισμένος ο ναός έχει έχει διαμορφωθεί τεχνητά
σε οριζόντιο επίπεδο και ο ναός τοποθετήθηκε έκκεντρα πάνω σε αυτή
με προσανατολισμό που και πάλι θεωρείται παράξενος διότι δεν ακολουθεί
τον συνήθη προσανατολισμό του άξονα ανατολής – δύσης αλλά βορρά-νότου.
Δημιουργήθηκε τεχνητά μία πέτρινη ειδική βάση που πάνω σε αυτή τοποθετήθηκε ο ναός.
Η βάση αυτή είναι μοναδική στον κόσμο, διότι λόγω της μελετημένης κλίσης της,
επιτρέπει στον ναό να ΟΛΙΣΘΑΙΝΕΙ πάνω σε αυτή
κατά 50.2 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ κάθε χρόνο με σκοπό
να ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΑΣΤΡΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ.
Για να κατορθώσει ο ναός να ολισθαίνει πάνω στην βάση του, τοποθετήθηκε
πάνω σε αυτή ένα στρώμα άργιλου και ένα στρώμα από βότσαλα θαλάσσης.
Πάνω σε αυτά, τοποθετήθηκαν οι πλάκες των θεμελίων του ναού.
Κάτω από τη βάση έχουν βρεθεί τούνελ που κρατούσαν τον άξονα του ναού.
Πάνω στη βάση του ναού τοποθετήθηκαν πολλές στρώσεις από πλάκες
που ενώνοντας μεταξύ τους με ανοξείδωτους σιδερένιους συνδετήρες
και στο άνοιγμα τους έχυσαν μόλυβδο για να κρατά τους κραδασμούς.
Στη συνέχεια έχτισαν το ναό, ο οποίος λόγω της ιδιαίτερης βάσης του
και της σοφά μελετημένης κλίσης της, ολίσθαινε πάνω σε αυτή
ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΗ ΜΕΤΑΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΙΣΗΜΕΡΙΩΝ.
Ο δεύτερος ναός στην κορυφή του βουνού Κωτύλιο έπαιζε τον ρόλο του δείκτη.
Δηλαδή αν κάποιος στεκόταν στην είσοδο του μεγάλου ναού σε πλήρη στοίχιση
με τον μικρό ναό της κορυφής, τότε έβλεπε το σημείο 0 του βορρά!
Μία τεράστια πυξίδα δηλαδή κατασκευασμένη από γρανίτη και μάρμαρο!
Ο ναός κατατάσσεται στο κατάλογο της UNESCO ως παγκόσμιο μνημείο
πολιτιστικής κληρονομιάς.»
«Σκέφτηκα» αναφέρει ο Στέλιος Πετράκης «πως αν η θεωρία μου
για τη λειτουργία του Ναού και ως συσκευής παρατήρησης του Ουράνιου θόλου
είναι σωστή τότε θα έπρεπε να έχουμε ακόμα και σήμερα τις αποδείξεις
για την εναρμόνιση του με την ουράνια γεωμετρία.
Ο άξονας του, όπως διαγράφεται από τον προσανατολισμό του
και από τις πλάκες του δαπέδου, είναι στραμμένος προς τον Ουράνιο Βορρά.
Πριν από 2.400 χρόνια έδειχνε τον Α΄ του Δράκοντα.
Σήμερα θα έπρεπε να «δείχνει» τον Α΄ της Μικρής ’Aρκτου» Και έτσι είναι.
«Διαπίστωσα ιδίοις όμμασι το φαινόμενο, στις 2 Αυγούστου του 1972»,
αναφέρει ο Στέλιος Πετράκης και εξηγεί: «Περίμενα υπομονετικά να νυχτώσει,
έχοντας σταθεί πίσω από τον κυκλικό βωμό που βρίσκεται στο εσωτερικό του Ναού.
Όταν τα αστέρια εμφανίστηκαν είδα πως προεκτείνοντας νοερά
τις δύο βόρειες μεσαίες κολόνες προς τον ουρανό συναντούσα ανάμεσά τους,
στο κέντρο ακριβώς, τον Ισημερινό Πολικό Αστέρα, τον Α΄ της Μικράς ’Aρκτου»
Για πολλούς συντηρητικά σκεπτόμενους, ενδεχόμενα σαν και αυτό της τεχνητής
ολίσθησης του Ναού είναι απίστευτα, ωστόσο οι μαθηματικοί
και αστρονομικοί υπολογισμοί τα αποδεικνύουν υπενθυμίζοντας μας
πως καμιά φορά ο πολύς ορθολογισμός ή και η επιστημονική αλαζονεία
μπορεί να αποκλείσουν εκδοχές που, ενώ δείχνουν απίστευτες, είναι ίσως οι πραγματικές.
Απόσπασμα: Στυλιανού Πετράκη : “Ερευνώ Βρίσκω Και Γράφω»
Ας δούμε τώρα στο παρακάτω σύνδεσμο (από όπου και αντιγράφω)
λεπτομέρειες για το πως έγραψε το βιβλίο ο κ. Στυλιανός Πετράκης
Εικόνα- αναπαράσταση
από την εποχή της λεηλασίας
από τους.....βαρβάρους
του ναού του Επικουρείου Απόλλωνος.
Ο ναός του Επικουρίου Απόλλωνος βρίσκεται στις Βάσσες της Φιγάλειας της Αρκαδίας,
κοντά στα σύνορα του νομού με την Μεσσηνία.Είναι ένας από τους σπουδαιότερους
και επιβλητικότερους ναούς της αρχαιότητας και αφιερώθηκε από τους Φιγαλείς
στον Απόλλωνα διότι τους βοήθησε να ξεπεράσουν μια επιδημία πανώλης.
Ο ναός υψώνεται επιβλητικά στα 1.130 μέτρα, στο κέντρο της Πελοποννήσου,
πάνω στα βουνά μεταξύ Ηλείας, Αρκαδίας και Μεσσηνίας και βρίσκεται 14 χλμ.
νότια της Ανδρίτσαινας.
Το μνημείο αυτό με την πανανθρώπινη σημασία είναι συνάμα ένα
από τα καλύτερα σωζόμενα της κλασικής αρχαιότητας και ήταν το πρώτο
στην Ελλάδα που συμπεριλήφθει στα Μνημεία
Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, το 1986.
Στις μετόπες και ζωοφόρους του ναού απεικονίζοντο η επιστροφή του Απόλλωνα
στον Όλυμπο από τις Υπερβόρειες χώρες,η αρπαγή των θυγατέρων
του Μεσσήνιου βασιλιά Λεύκιππου από τους Διόσκουρους,η Αμαζονομαχία
και η Κενταυρομαχία.
Οι δύο τελευταίες -μαρμάρινες ζωοφόροι- βρίσκονται στο βρετανικό μουσείο
καθώς επί τουρκοκρατίας τα ευρήματα μεταφέρθηκαν στην Ζάκυνθο
με τη συγκατάθεση του Βελή Πασά,που είχε δωροδοκηθεί για το σκοπό αυτό.
Το 1814 η ζωφόρος αγοράστηκε με εντολή του Άγγλου αντιβασιλιά πρίγκηπα Γεωργίου
και το 1815 κατέληξε στο Βρετανικό Μουσείο.
Ο Άγγλος διανοούμενος Christian Muller χαρακτήρισε την υφαρπαγή
των μνημείων πράξη βανδαλισμού, αντίστοιχη με αυτή του λόρδου Έλγιν
που έκλεψε τα γλυπτά της Ακρόπολης των Αθηνών.
Ο αρχαίος περιηγητής Παυσανίας που τον επισκέφθηκε απέδωσε στο θεό
το προσωνύμιο "Επικούριος", γιατί προστάτευσε τους Φιγαλείς
από την επιδημική νόσο που είχε πλήξει τον Ελλαδικό χώρο κατά τη διάρκεια
του Πελοποννησιακού πολέμου (431-404 π.Χ.).
Θαμπώθηκε δε από την ομορφιά του και τον κατέταξε δεύτερο
μετά της Τεγέας σε κάλλος και αρμονία.
"Ικτίνος ο αρχιτέκτων τον εν Φιγαλία ναου γεγονώς τη ηλικία κατά Περικλέα
καί Αθηναίοις τόν Παρθενωνα καλούμενον κατασκευάσας". (Παυσανίας VIII, 41,9)
"Ναυν δ’ όσοι πελοποννησίοις εισί, μετά γε τόν εν Τεγέα προτιμώτο ουτος
αν του λίθου τε ές κάλλος καί της αρμονίας ενεκα".(Παυσανίας VIII, 41,8)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου