Όταν ξεφεύγουν γίνονται, τα όνειρα, φοβίες
οι πόθοι μας και οι κρυφές, μύχιες επιθυμίες.
Στα όνειρά μας, το μυαλό, τα σύνορα τα σπάει
γκρεμίζει φράχτες λογικής, σε άλλους κόσμους πάει.
Δίχως φτερά, ο άνθρωπος, πετάει, ταξιδεύει
το μέλλον με το παρελθόν στα όνειρα μπερδεύει
μιλά με τους αγέννητους μα και με πεθαμένους
μα πιο συχνά με τους νεκρούς που ΄χε αγαπημένους.
Όσο διψάει το μυαλό παρηγοριές να βρίσκει
ξυπνά το ασυνείδητο για να τις εφευρίσκει.
Πάν Καρτσωνάκης
22 Ιανουαρίου 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου