Στις 18 Ιουλίου του 1866, οι λήσταρχοι
Μήτσος Λαφαζάνης (από την Αττική)
και Γιώργης Λύγκος (από το Χέλι – Αραχναίο)
εμφανίζονται μπροστά στο Σωτηρόπουλο,
τότε υπουργό Οικονομικών, που βρισκόταν
με την οικογένειά του στο αγρόκτημά του,
και τον υποχρεώνουν να τους ακολουθήσει στα βουνά
έως ότου η γυναίκα του τους στείλει
τις 80.000 δραχμές που ζητούσαν ως λύτρα.
Ελευθερώνεται όταν καταβάλλονται τα λύτρα
και θα γράψει μετά από χρόνια, όταν έγινε
πρωθυπουργός το 1893, για έξι μήνες,
ένα αποκαλυπτικό φυλλάδιο με τίτλο
«36 ημερών αιχμαλωσία και συμβίωσις μετά ληστών».
Ο Σωτηρόπουλος έγραψε τις εντυπώσεις του:
«Δεν νομίζω ότι σκοπός τους ήτο να λάβωσι χρήματα.
Όχι! Σκοπός τους ήτο να εκδικηθώσι
εις το πρόσωπόν μου τους πολιτικούς εν γένει,
διότι δεν έδωκαν αμνηστίαν, και τους υπουργούς
οίτινες τους επικήρυξαν και όρισαν αμοιβάς
διά τας κεφαλάς των…»
Ο Σωτήριος Σωτηρόπουλος πέθανε
στην Αθήνα στις 6 Μαΐου του 1898.
έρευνα – επιμέλεια: Γιώργος Ν. Μουσταΐρας
Στον ένα μήνα ομηρίας, ο Σωτηρόπουλος έμαθε
πολλά κοντά στους ληστές. Κρατούσαν νηστεία
της Παναγίας δεν έτρωγαν κρέας και προσεύχονταν.
Μια μέρα ακούστηκαν φωνές κοριτσιών
που έβοσκαν αγελάδες και ο ληστής Ευθύμης
είπε ότι εξ αιτίας των παλιοκόριτσων
χάνονται πολλά παλληκάρια.
Και όταν ρώτησε πώς χάνονται, είπε ότι
«μερικοί μασκαράδες από εμάς τους κλέφτες,
που δεν μπορούν να κρατηθούν, άμα βρουν
ένα κορίτσι ξεμοναχιασμένο, το ατιμάζουν.
Όταν κάνεις τέτοια αμαρτία είσαι καταδικασμένος
να σκοτωθείς ή να πιαστείς.
Έτσι χάθηκε ο Νταβέλης που μαγαρίστηκε
με μια παλιογυναίκα. Γι αυτό ο «παππούς»
( άλλος λήσταρχος της περιοχής) κόντεψε
να σκοτώσει έναν ληστή που χάλασε ένα κορίτσι.
Πέσαμε και τον σώσαμε από τα χέρια του με δυσκολία!
Όμως τον έδιωξε από τη ομάδα και κανείς δεν τον ήθελε.
Μετά από λίγο τον πιάσαν
τα αποσπάσματα και τον φάγανε…»
Μόλις πήρε τα χρήματα ο Λαφαζάνης, είπε
στον Σωτηρόπουλο: «Κύριε Σωτηρόπουλε,
σε λίγο θα βρίσκεσαι στον κόσμο.
Ας μπορούσαμε να έρθουμε κι εμείς κι ας μέναμε
μ’ ένα μάτι…» Φεύγοντας ο Σωτηρόπουλος,
ο Λαφαζάνης έβγαλε από το σακίδιο του
και του έδωσε έναν φάκελο.
Τι είναι; Ρωτά ο Σωτηρόπουλος.
«Δεν είναι τίποτα, λίγα λεφτά για τα έξοδά σου
μέχρι να γυρίσεις στο σπίτι σου…»
΄Ήταν 120 δρχ. Μετά τον αποχαιρέτησε
με φιλί στο στόμα λέγοντας:
«Ο Θεός να σου δώσει δεκαπλάσια απ’ όσα
σου πήραμε και να γίνεις ακόμα πιο σπουδαίος
απ’ ότι είσαι».
Ο αποχωρισμός έγινε με βαθιά συγκίνηση.
Τα δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια ολονών !...
Λες κι έχαναν έναν πολύ πολύτιμο φίλο!
Όταν ο Σωτηρόπουλος γύρισε στο σπίτι του
έγραψε τις εντυπώσεις του: «Δεν νομίζω ότι
σκοπός τους ήτο να λάβωσι χρήματα.
Όχι !
Σκοπός τους ήτο να εκδικηθώσι εις το πρόσωπόν μου
τους πολιτικούς εν γένει διότι δεν έδωκαν αμνηστείαν
και τους υπουργούς οίτινες τους επικήρυξαν
και όρισαν αμοιβάς δια τας κεφαλάς των…»
Στο ημερολόγιό του ο Σωτηρόπουλος κατέγραψε
τη συνομιλία που είχε μαζί του ο αρχιληστής.
Του είχε πει : « Θα υποφέρεις ολίγας ημέρας αφεντικό
αλλά δεν πταίομεν ημείς, πταίετε σεις οι μεγάλοι,
οι Βουλευταί και οι Υπουργοί, οι οποίοι δεν θέλετε
να λάβητε ένα μέτρον και αφήνετε τόσον κόσμον
να χάνεται και από το άλλο μέρος
να υποφέρη από την πτώχεια».
Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
akontogiannidis@yahoo.gr
Εξομολόγηση ληστή στον Σωτηρόπουλο
« Όλα τα κακά στον τόπο, προέρχονται
από τους Φράγκους, τους καπελάδες, από τους οποίους
πρέπει να κόπτη κανείς δέκα την ημέραν
δια να υπάγη εις τον παράδεισον!
Αυτοί δια τα κέφια των έδιωξαν τον Όθωνα,
ο οποίος ήξευρε να βάλη τα δυο πόδια
εις το ένα παπούτσι.
Από τούτο ο κόσμος υπέπεσεν εις διάφορα εγκλήματα
και έπειτα δεν έδωσαν τουλάχιστον μίαν αμνηστίαν
δια να ησυχάσουν οι άνθρωποι αλλ’ αφήνουν
να περιφέρονται τόσες χιλιάδες φυγόδικοι
και να χάνονται αυτοί, να βασανίζονται δε και όλοι
οι πτωχοί από τους οποίους τροφοδοτούνται».
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Real News.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου