Ποιος ήταν λοιπόν ο άγιος Λωτ,
του οποίου την ιερή μνήμη,
κανένας ποτέ δεν κατάλαβε,
γιατί η εκκλησία των Ελλήνων
επιμένει να εορτάζει στις 9 Οκτωβρίου;
«Αβραάμ και του ανιψιού αυτού Λώτ»!
Ο Λωτ, προφανώς κυνηγημένος
απ’ τους εξαγριωμένους θεόπληκτους Χαναναίους,
από κάποιο πραγματικό θαύμα, γλιτώνει
μεσ’ στην αναταραχή και το γενικό πανδαιμόνιο
και κρύβεται σε μια σπηλιά στα όρη, στα βουνά,
που τόσο ήθελε να αποφύγει.
Μοναδικό θύμα της άτακτης φυγής του, η γυναίκα του.
Επικηρυγμένος λοιπόν και καταζητούμενος,
με τη βαρύτατη κατηγορία του εμπρησμού τεσσάρων
πόλεων, δεν τολμά να εμφανιστεί πουθενά
και ζει μαύρη ζωή, απομονωμένος με τις δύο κόρες του
σε μια ανήλιαγη σπηλιά: «Ανέβη δε ο Λώτ
από τη Σηγώρ και κατοίκησε εις το όρος μαζί
με τις δυο του θυγατέρες, διότι εφοβήθη να κατοικήσει
στην Σηγώρ και κατοίκησε σε σπηλιά αυτός
και οι δυο του θυγατέρες». Γέν.19.30.
Τίποτε δεν φαίνεται να πήγε καλά,
στην σωτηρία του Λωτ!
Βέβαια, εδώ η αφήγηση το παρουσιάζει όσο
πιο απαλά γίνεται, κάτι σαν εκδρομή στα βουνά…
Αλλά δεν αποφεύγει να πει, ότι αιτία για τον μακρόχρονο
αυτό εγκλεισμό τους στο σπήλαιο, ήταν ο φόβος
απ’ την εκδικητική μανία των κατοίκων της Σηγώρ
και των υπολοίπων πυρπολημένων πόλεων.
Η συνέχεια είναι ακόμη πιο πιπεράτη.
Στην τραγική παρατεταμένης απομόνωση της σπηλιάς,
οι απ’ όλους τους κατοίκους της περιοχής κυνηγημένοι “δίκαιοι”, παραπαίουν σε ανηθικότητα σαφώς
χειρότερη απ’ την υποτιθέμενη των Σοδόμων,
αφού κατά την διάρκεια της εκεί παραμονής τους,
υποκύπτουν στο απίστευτο αμάρτημα
της αιμομικτικής συνεύρεσης:
«και είπε η μεγαλύτερη κόρη στην μικρότερη…
άνθρωπος δεν υπάρχει επί της γης για να συνευρεθεί
μαζί μας, όπως γίνεται παντού, έλα λοιπόν ας μεθύσουμε
τον πατέρα μας και ας πλαγιάσουμε μαζί του…».
Γέν.19. 32.
Αυτά τα ακατανόητα είπαν οι δυο “παρθένες”,
δείχνοντας χαλδαϊκό ήθος και χαρακτήρα
βιβλικών δικαίων!
Τι να πρωτοπεί κανείς για την αλλοπρόσαλλη
αυτή περίπτωση!
Υπενθυμίζω ότι ο ίδιος ο πατέρας τους λίγο πριν,
κατά την αφήγηση πάντα, με πολύ ευκολία τις είχε
προτείνει ως σεξουαλικά ανταλλάγματα
στους δήθεν ποθοπλάνταχτους Σοδομίτες,
που διαμαρτύροντο έξω
απ’ το σπίτι του: «έχω δύο θυγατέρες
που δεν γνώρισαν
άνδρα, να σας τις φέρω λοιπόν έξω και κάμετε
σ’ αυτές ότι σας αρέσει». Γέν.19.8.
Θα περίμενε κανείς βέβαια μεγαλύτερο θάρρος
και υπερασπιστικότητα απ’ τον Λωτ.
Τη στιγμή μάλιστα που αποδεδειγμένα
εγνώριζε ότι συμποσιάστηκε και φιλοξενούσε
“θεϊκή” αντιπροσωπεία!
Αλλά οι γυναίκες στους πατριαρχικούς αυτούς χρόνους,
δε φαίνεται να είναι παρά το προστατευτικό “σώμα”
των πατριαρχών, σε κάθε ευκαιρία.
Εξαιρετική επίσης εντύπωση προξενεί, η ομοιόμορφη
αντίδραση των δυο Χαλδαίων βιβλικών ηρώων, Αβραάμ
και Λωτ. Απέναντι στον κίνδυνο, χωρίς δεύτερη
σκέψη, προτάσσουν τα σεξουαλικά ανταλλάγματα
των γυναικών τους!
Εξ αυτού και μόνο προκύπτει, ότι στην χαλδαϊκή τους
ηθική, οι γυναίκες δεν έχουν την συνήθη
(τουλάχιστον για τους μεσογειακούς λαούς)
κοινωνική θέση και άξια, αλλά ευκαιριακά
μετατρέπονται σε σεξουαλικά εργαλεία, δημιουργίας
ευκαιριών ή αποτροπής κινδύνου.
Βεβαίως και κάθε λαός ή άνθρωπος, έχει δικαίωμα
να υιοθετεί τους δικούς του ηθικούς κανόνες,
αλλά η ηθική δολιότητα αποκαλύπτετε,
σε όλο της το μεγαλείο,
όταν την δική του ανυπαρξία ηθικής, την συνοδεύει
μια ακατάσχετη κατάκριση και επιθετική σπίλωση
της ηθικής των άλλων!
Η παράξενη όμως αυτή ηθική ευελιξία, ή αν θέλετε
η σεξουαλική πρακτική των πατριαρχών,
δεν περιορίζεται μόνο στους άνδρες.
Για να συμβούν όλα όσα η Βίβλος σταδιακά
μας αποκαλύπτει, πρέπει και οι γυναίκες
των περίεργων αυτών εξιστορήσεων, να συμφωνούν
και να συμμετέχουν στην ίδια “ηθική ρευστότητα”.
Πραγματικά έτσι πρέπει να συμβαίνει,
αφού με την πρώτη ευκαιρία βλέπουμε
τις δύο “άβγαλτες” αυτές παρθένες,
να σκέφτονται τρόπους για να κοιμηθούν
με τον ίδιο τους τον πατέρα,
με την απολύτως ψευδή δικαιολογία:
«άνθρωπος δεν υπάρχει επί της γης
για να συνευρεθεί μαζί μας». Γέν.19. 31.
Είναι ολοφάνερο, ότι η χονδροειδής
αυτή δικαιολογία, προστέθηκε πολύ αργότερα,
για να προσφέρει κάποια διέξοδο
στην ανατριχιαστική αυτή περίπτωση
πατριαρχικής αιμομιξίας!
Μιχάλης Καλόπουλος
Ολόκληρο το άρθρο εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου