Ο κόσμος συνήθως κυβερνάται με ευφημισμούς,
δηλαδή με κατά συνθήκη (ή και ασύμμετρα) ψεύδη,
δηλαδή με την καθιέρωση (και την επανάληψη)
στερεοτύπων, δηλαδή με την προπαγάνδα.
......................................................
Για παράδειγμα, δεν υπάρχει «ελεύθερη οικονομία»,
σήμερα η οικονομία είναι πιο διευθυνόμενη παρά ποτέ.
Με όρους και κανόνες (απαραβίαστους) που θέτει
μια δικτατορία του χρήματος (ενός εμπορεύματος).
Δεν υπάρχει ανταγωνισμός
(παρά μόνον βραχυπρόθεσμα, μακροπρόθεσμα
οδηγεί σε εκ νέου μονοπώλια ή ολιγοπώλια,
διότι απλούστατα κατά τη διάρκεια του ανταγωνισμού
ο ισχυρότερος τρώει τον ασθενέστερο).
..................................................
Ο ίδιος ο νεοφιλελευθερισμός ακυρώνει
τον (πολιτικό) φιλελευθερισμό και επιβάλλει
την «οικονομία της φρίκης», στο πλαίσιο της οποίας
κάθε ελευθερία
(της σκέψης, του εκλέγειν,
του εκλέγεσθαι, του συνέρχεσθαι)
έχει την τύχη του λαγού στη ζούγκλα.
................................................................
Ο «εκσυγχρονισμός» επίσης.
Ουδέποτε υπήρξε, παρά μόνον για να σπρώξει
τα πράγματα προς τα πίσω - ελεύθερη αγορά
σημαίνει ελεύθερο σκλαβοπάζαρο.
Ο «εκσυγχρονισμός»
(ωσμώνοντας τον νεοφιλελευθερισμό
με τη σοσιαλδημοκρατία κι ένα μέρος της Αριστεράς)
έδωσε το τελειωτικό χτύπημα στις αστικές δημοκρατίες
(διότι ενώ στο εσωτερικό τους και διεθνώς
οι ταξικές αντιθέσεις οξύνονται, η πολιτική τους έκφραση
-διά του «εκσυγχρονισμού»- αμβλύνεται).
Η ομογενοποίηση των κομμάτων ακολουθεί
την ομογενοποίηση της σκέψης κι εξορίζει
τους πολίτες στο περιθώριο της διακυβέρνησης.
Που γίνεται όλο και πιο ολιγαρχική, όλο και πιο δεξιά,
όλο και πιο αντιδραστική.
Ενα φαινόμενο στο οποίον όλο και πιο συχνά
συναινούν οι «μάζες» ή αν θέλετε ο «όχλος»
(πιο κομψά, η «σιωπηλή πλειοψηφία»)
στον βαθμό που οι λαοί έχουν εκπέσει σε πληθυσμούς.
.................................................................
Η Ελλάδα θα πρέπει να είναι το πρώτο θύμα
του τέρατος που τώρα βγαίνει στο φως.
Ως τώρα το εν λόγω τέρας την έτρωγε
χρησιμοποιώντας τα προσχήματα μιας ρητορικής
που πρόκειται να εγκαταλείψει
(αφήνοντας παρ’ ημίν να τη μηρυκάζουν
οι τζουτζέδες του με τη δύναμη της αδράνειας.).
...............................................................
Ηδη το θηρίο μιλάει τη νέα γλώσσα.
Στην (υψηλή) στρατηγική Τσίπρα, να διεκδικήσει
«πολιτική λύση», η απάντηση του Βερολίνου
δεν άργησε στιγμή: «Δεν νοείται πολιτική λύση
χωρίς τις τεχνικές της προδιαγραφές».
Τελεία. Συνοδευόμενη από έναν καγχασμό:
«δεν καταλαβαίνουμε τι γλώσσα ομιλούν οι Ελληνες»...
Καιρός είναι κι εμείς να καταλάβουμε τι γλώσσα
ομιλούν εκείνοι και να μην είναι greek to us
οι επιδιώξεις τους...
Αντί για δικό μας σχόλιο
μια φωτογραφία από τα παλιά....
.......τι δεν καταλαβαίνουμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου