Μια μέρα περίπου σαν κι αυτή, το 1969
δραπετεύει από τις στρατιωτικές φυλακές
Μπογιατίου ο Αλέκος Παναγούλης.
Ο Αλέκος Παναγούλης είχε σχεδιάσει την απόπειρα
δολοφονίας του δικτάτορα Παπαδόπουλου
την 13η Αυγούστου 1968 κοντά στη Βάρκιζα.
Αποτυγχάνει και συλλαμβάνεται.
Μετά από μερόνυχτα συνεχούς βασανισμού,
οδηγείται ημιθανής στο νοσοκομείο και κατόπιν
δικάζεται από το Στρατοδικείο στις 3 Νοεμβρίου 1968
και καταδικάζεται δις εις θάνατον, μαζί με άλλα μέλη
της Εθνικής Αντίστασης, στις 17 Νοεμβρίου 1968.
Μεταφέρεται στην Αίγινα για την εκτέλεση
η οποία όμως ματαιώθηκε χάρη στις πιέσεις
της διεθνούς κοινότητας και αφού προσπάθησαν
να πείσουν τον Παναγούλη να υπογράψει
για να του δοθεί χάρη.
Στις 25 Νοεμβρίου 1968 ο Παναγούλης μεταφέρθηκε
από την Αίγινα στις Στρατιωτικές Φυλακές
του Μπογιατίου όπου και του επιβλήθηκε
η «ποινή του εντοιχισμού» όπως λέει ο ίδιος.
Από εκεί δραπετεύει στις 5 Ιουνίου 1969,
συλλαμβάνεται όμως εκ νέου και οδηγείται
προσωρινά στο στρατόπεδο στου Γουδί
για να μεταφερθεί μετά από ένα μήνα και πάλι
στις φυλακές Μπογιατίου.
Εκεί τον περιμένει η απομόνωση σε κελί
που το έφτιαξαν ειδικά για τον Παναγούλη
και ήταν σαν αντίγραφο τάφου.
Επιχειρεί να δραπετεύσει αρκετές φορές ανεπιτυχώς.
Γράφει ποιήματα ως διέξοδο.
Συνεχίζει να γράφει ακόμα και όταν του κατάσχουν
κάθε γραφική ύλη χρησιμοποιώντας για μελάνι
το αίμα του και για χαρτί
τους τοίχους του κελιού-τάφου του.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου