Σκέψου να ήμουν ποιητής, να στόλιζα με λέξεις
το τι ποθούσε η καρδιά και όλες μου τις σκέψεις.
Εσύ να ήσουν πλάι μου κι εγώ που σ αγαπάω
θα έγραφα ποιήματα για να σου τραγουδάω.
Αλλά δεν είμαι ποιητής
στιχάκια γράφω μόνο
ίσως ποτέ να μην τα δεις
κι ας καίγομαι και λιώνω.
Μα αν θα γίνω ποιητής για σένα π΄ αγαπάω,
θα κάνω στίχους τους καημούς πιο λίγο να πονάω
κι αν κάποια μέρα θα τους βρεις ή κάπου τους διαβάσεις
τουλάχιστον θα ήθελα να μη χασκογελάσεις.
Παν.Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου