Όταν διαβάζω στίχους, μου είναι αδιάφορο
με τι μάρκα στυλό
έγραψε ο ποιητής.
Όταν κοιτάζω έναν πίνακα ζωγραφικής
ποτέ μου δεν αναρωτήθηκα
με τίνος εργοστασίου χρώματα
δούλεψε ο ζωγράφος.
Υποτιμούμε τη δουλειά ενός φωτογράφου
όταν σκεφτόμαστε
τη μάρκα της φωτογραφικής του μηχανής,
τι αρνητικό χρησιμοποιούσε ή σε τι χαρτί τύπωσε.
Η εικόνες δεν έχουν ανάγκη ούτε το αρνητικό,
ούτε το χαρτί, ούτε και τη φωτογραφική μηχανή,
για να είναι σπουδαίες, παρά μόνο
ένα μυαλό που ονειρεύεται.
Πάν. Καρτσωνάκης
Ο δημιουργός εικόνων χρειάζεται
μόνο το όνειρό του και τα βιώματά του
για να ξεφυτρώσουν οι εικόνες του
όπως ξεφυτρώνουν τα χόρτα με τα άνθη τους
με την βοήθεια της βροχής
στο πρώτο φως της άνοιξης,
στον καιρό τους πάντοτε
από σπόρους που έπεσαν στη γη
σε άλλους ανύποπτους καιρούς.
Οι εικόνες δεν έχουν ανάγκη κριτικούς τέχνης.
Οι εικόνες, αν κάτι χρειάζονται,
είναι η ματιά μας και μόνο.
Η δική μας η ματιά
και η ματιά εκείνων
με τους οποίους τις μοιραζόμαστε.
Φιλικά πάντοτε
Πάν. Καρτσωνάκης
Μέσα μας κοιμάται
ένα παιδί εκατομμυρίων ετών.
Αγνοεί ανάγνωση γραφή
και με εικόνες
σαν αρχαία ιερογλυφικά
και όνειρα
προσπαθεί να μας μιλήσει.
Κανείς δεν έμαθε τη γλώσσα του.
Αν και προσπάθησαν πολλοί
ελάχιστοι κατάφεραν
κάποιο νόημα να βγάλουν.
Μέσα μου ένας γίγαντας κοιμάται.
Ένα παιδί πρωτόγονο φωλιάζει μέσα μου.
Ποτέ μου δεν κατάλαβα τι θέλει
παρά μόνο όταν άρχισα
να μιλώ την ίδια γλώσσα.
Μέσα μου κοιμάται το παιδί
και οι σκέψεις του να κοιμηθώ
δεν με αφήνουν !
Καρτσωνάκης Πάν.
Πίνουν σκοτάδι, ξεδιψούν, σε φως το μετατρέπουν
και ταξιδεύοντας στο χθες, το μέλλον καταγράφουν.
Χτίζουν με λέξεις όνειρα, εικόνες μεταφέρουν
εκφράζουνε τις σκέψεις τους ματώνουν και ραγίζουν.
Υποστηρίζουν κάποτε και ρόλους που μισούνε.
Ζούνε σε άλλων τις ζωές και γίνονται φωνή τους.
Δίνουνε σάρκα και οστά σ αρχέτυπα αιώνων.
Υψώνονται σα να πετούν όσο κρατά η μέθη
ηθοποιοί και ποιητές, δημιουργοί του χάους
που είναι απαραίτητο να γεννηθεί ο κόσμος.
Καρτσωνάκης Πάν
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου