Αναδρομές στο παρελθόν! Αυταπάτη ή κάτι άλλο;

Το άτομο στον υπνωτισμό, βλέπει σε ένα  όραμα,

 ονειρικές εικόνες   που   προκαλεί ο  υπνωτιστής

  με τις μεθοδικές ερωτήσεις του. 

Στην κατάσταση της ελαφριάς ύπνωσης 

ο εγκέφαλος ενώ βρίσκεται στην αποσύνδεση 

από το νευρικό έλεγχο του σώματος 

και τις συνειδητές διαδικασίες του, διατηρεί

 ακόμα μια ακουστική επικοινωνία με το περιβάλλον 

που συμπληρώνει αυτόματα τα ακούσματα

 με σχετικές ονειρικές. 

Η αυτόματη λειτουργία του εγκεφάλου 

με τη συλλογική μνήμη είναι πάντα στην επαγρύπνηση.

 Ο αυτόματος ανθρώπινος εγκέφαλος δέχεται 

επεξεργασμένες πληροφορίες από το μετωπικό 

συνειδητό τμήμα του, που είναι ο συνειρμικός 

επεξεργαστής της επικοινωνίας του μέσω των αισθήσεων

 με την εξωτερική πραγματικότητα. 

Στην κατάσταση της ελαφριάς ύπνωσης φαίνεται

 ότι ο αυτόματος εγκέφαλος δέχεται άμεσα

 ανεπεξέργαστες πληροφορίες από την οποιαδήποτε

αίσθησή του που επικοινωνεί ακόμα με το περιβάλλον

 (κυρίως την ακοή)

και ο πεπειραμένος υπνωτιστής

 εκμεταλλεύεται τεχνικά αυτήν την ιδιότητα 

του εγκεφάλου. Αυτή η ιδιότητα του αυτόματου

 εγκεφάλου μας (του ενστικτώδους) δεν έχει

 καμία σχέση με τις ανώτερες διανοητικές 

λειτουργίες μας, είναι μια πρωτόγονη κληρονομιά

 από την εποχή του περιπλανώμενου ανθρώπου

 μέσα στην άγρια φύση. 

Ο ελαφρύς ύπνος με μια στοιχειώδη συντήρηση

 της ακοής ήταν μια πολύ ζωτικής σημασίας ανάγκη.

 Κάθε ήχος από το περιβάλλον αντιστοιχούσε

 στην αυτόματη μνήμη του σε μια συγκεκριμένη

 πραγματική εικόνα από τη φύση και το όραμα

 αυτής της συγκεκριμένης εικόνας  σαν κάτι πραγματικό,

 έφερνε τον καθησυχασμό στην ενστικτώδη 

επαγρύπνηση του ή επέφερε τον  άμεσο αφυπνισμό του. 

Αυτή η ερμηνεία του φαινομένου  της ύπνωσης 

είναι θεωρητική, η κατανόηση της λειτουργίας 

του ανθρώπινου εγκεφάλου παρά τη μεγάλη 

επιστημονική πρόοδο της εποχής  μας παρουσιάζει 

ακόμα πολλά ανεξήγητα μυστήρια. 

Ο υπνωτισμός μπορεί να συμβάλει

  στη θεραπεία  ψυχοσωματικών ασθενειών,

 στη βελτίωση  ψυχωτικών καταστάσεων,

 στην ψυχολογική ενθάρρυνση, 

αλλά οι πολλές  αρνητικές  εφαρμογές του 

είναι  πολύ επικίνδυνες. 

 Ενδεικτικά ο εθισμός του υποκειμένου

 στην τεχνητή ύπνωση, διαμορφώνει σύντομα

 την πλήρη ψυχοδιανοητική χειραφέτησή του 

από τον υπνωτιστή του, που μπορεί πλέον ακουστικά

 να υποβάλει σαν αληθινό στη μνήμη του

 οποιοδήποτε φανταστικό περιστατικό. 

Για την απαγωγή των ανθρώπων από άγνωστους 

παράγοντες υπάρχουν περιγραφές από την αρχαιότητα, 

αυτά τα ανεξήγητα γεγονότα έχουν αναφερθεί επίσης

 στην πρόσφατη ανθρώπινη ιστορία σαν απαγωγές

 από  εξωγήινους.