Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Λάθος μήνυμα σε λάθος χρόνο.

Μία από τις βασικές «κατηγορίες» 
της κυβέρνησης Χριστόφια προς τις πρώην
 διοικήσεις της Τράπεζας Κύπρου και της  ΜPB 
ήταν ότι δεν προέβλεψαν σωστά και αγόρασαν
 ελληνικά ομόλογα το 2009. Καταλαβαίνουμε ότι 
 η κυβέρνηση Χριστόφια αναζητά επικοινωνιακό 
σωσίβιο για το μνημόνιο, αλλά ο δρόμος που επέλεξε 
δεν είναι και ο καλύτερος...
Μπορεί κανείς να κατηγορήσει τις διοικήσεις 
εκείνης της περιόδου για χιλιάδες άλλα πράγματα.
 Ενδεχομένως για τα δάνεια που έδωσαν 
σε επιχειρήσεις ή φυσικά πρόσωπα 
ή για τις επεκτατικές επιχειρηματικές τους κινήσεις.
 Είναι όμως εξωφρενικό να κατηγορεί κανείς 
τις κυπριακές τράπεζες επειδή αγόρασαν ομόλογα 
που εκείνη την περίοδο αγόραζαν
 όλες οι άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες. 
Είναι κοινό μυστικό ότι έχουν γίνει μέχρι
 σήμερα απέλπιδες προσπάθειες για να φορτωθεί
  η ζημία των ομολόγων και επιλεγμένων
 δανείων στην ελληνική πλευρά. Να πάρει δηλαδή
 η Ελλάδα το ζημιογόνο κομμάτι 
των δύο μεγάλων της τραπεζών.  
Ήταν το αίτημα προς τον κ. Παπαδήμο 
και γι΄ αυτό τον λόγο ο πρώην πρωθυπουργός
 ταξίδευσε στην Λευκωσία. Κάτι τέτοιο όμως 
δεν θα μπορούσε να γίνει δεκτό ούτε από την ΕΚΤ 
ούτε και από την Τράπεζα της Ελλάδας. 
Η επιμονή της κυπριακής κυβέρνησης 
σε αστήριχτες κατηγορίες κρύβει αρκετούς
 κινδύνους και μάλιστα σε μία περίοδο που 
ως Έθνος έχουμε ανάγκη την ομόνοια. 
Η αλήθεια είναι ότι το κυπριακό τραπεζικό
 σύστημα ήταν δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση 
με την Οικονομία της Κύπρου, λόγω των ρωσικών
 καταθέσεων. Είχαν πολλές καταθέσεις
 και μπορούσαν να δώσουν πολλά δάνεια. 
Το γεγονός αυτό προκάλεσε μία γενικευμένη ευφορία 
στις τάξεις του κυπριακού επιχειρηματικού κόσμου. 
Δεν φταίει γι΄ αυτό η ελληνική χρεοκοπία. 
Κι όσες φορές ο κίνδυνος αυτός είχε επισημανθεί 
από ξένους αναλυτές, οι εκθέσεις τους
 αντιμετωπίστηκαν με καχυποψία. 
Μπορεί κανείς να στήσει στον τοίχο τις διοικήσεις 
εκείνης της περιόδου για όσους άλλους λόγους νομίζει.
 Αλλά για τα ελληνικά ομόλογα; Γι΄ αυτό; 
Και φταίνε που αγόραζαν ομόλογα το 2009; 
Κατανοούμε την δυσκολία που μπορεί 
να έχει ένας κομμουνιστής ηγέτης να αποδεχτεί
 ότι ζήτησε την βοήθεια των καπιταλιστών.
 Ότι υπέγραψε ένα μνημόνιο, όταν αυτό έχει 
δαιμονοποιηθεί στην μητέρα Ελλάδα.  
Να είναι εκνευρισμένος επειδή οι Ρώσοι, 
στους οποίους τόσα ο ίδιος πόνταρε, δεν βοήθησαν.  
Δεν φταίνε όμως για όλα οι καλαμαράδες. 
Για όνομα του Θεού...
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια :