Κρητικός ερευνητής δίνει το φως σε τυφλά ποντίκια.
Τυφλά ποντίκια... βρίσκουν το φως τους
στο εργαστήριο του Χανιώτη ερευνητή του ΜΙΤ,
κ.Μιχάλη Μπλέτσα.
Ο ίδιος περιγράφει πως στο “Μedia Lab”
του φημισμένου Τεχνολογικού Ινστιτούτου
της Μασαχουσέτης, “προσπαθούμε να κάνουμε
πράγματα που δεν γίνονται σε άλλα μέρη,
είτε γιατί θεωρούνται τρελά,
είτε εκκεντρικά ή δύσκολα”.
Για το Χανιώτη ερευνητή, που από το 1996 κατέχει
τη θέση του διευθυντή Πληροφορικής στο “Media lab”,
το εργαστήριο αυτό είναι κάτι σαν
τις “Σειρήνες της ελληνικής Μυθολογίας,
αφού είναι δύσκολο να ξεφύγει κανείς
από το θελκτικό περιβάλλον του.
“Αυτή τη στιγμή στο εργαστήριο μας
νευρομηχανικοί μπορούν να θεραπεύσουν
τυφλά ποντίκια, επεμβαίνοντας
στα νευρικά τους κύτταρα”, εξηγεί.
Το Laptop των φτωχών.
Εμπνευστής της προσπάθειας
“Ενα laptop Ανά Παιδί”,
κατόρθωσε μαζί με τον διευθυντή του ΜΙΤ
Νίκολα Νεγκρεμπόντε να χαρίσει χαμόγελα
σε δύο εκατομμύρια φτωχά παιδιά
στη Λατινική Αμερική, την Αφρική, το Αφγανιστάν,
τη Λωρίδα της Γάζας και αλλού, που πήραν
στα χέρια τους τον φορητό υπολογιστή
των 100 δολαρίων.
Παράλληλα με το επιστημονικό του έργο,
ο κ. Μπλέτσας συνεχίζει τα ταξίδια του
ανά τον κόσμο, δηλώνοντας τεχνο-ακτιβιστής.
“Πιστεύω πραγματικά στη διασύνδεση,
σε ένα παγκόσμιο δίκτυο, το οποίο φτάνει παντού
και μπορεί να λειτουργήσει εξισωτικά,
αλλά και να επιταχύνει διαδικασίες προς ένα καλύτερο
μέλλον στον αναπτυσσόμενο κόσμο”, επισημαίνει.
“Επίσης, πιστεύω ότι πολλές φορές τα προβλήματα
κόστους είναι πλασματικά και είναι θέμα
επιχειρηματικών μοντέλων και όχι τεχνολογίας.
Και αυτό είναι το θέμα, που προσπαθώ,
με κάθε τρόπο, σαν ακτιβιστής πια,
να δείχνω στον κόσμο”, προσθέτει.
“Το κύριο εργαλείο, μέσω του οποίου βελτιώνουμε
τη ζωή μας, είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι η τεχνολογία”
τονίζει ο κ. Μπλέτσας, δηλώνοντας κατηγορηματικά
ότι δεν φοβάται πως η εφαρμογή των ιδεών του
μπορεί να χρησιμοποιηθεί αρνητικά.
“Η δουλειά μου δεν είναι να φοβάμαι.
Αυτό είναι ένα κλισέ, που το ακούω συνέχεια.
Οι θετικές ή αρνητικές επιδράσεις είναι θέμα
χρήσης και μόνο.
Δεν είμαι ούτε κοινωνικός,
ούτε πολιτικός επιστήμονας,
γι αυτό και θα συνεχίσω να φτιάχνω
τα καλύτερα εργαλεία που μπορώ και στο μέτρο
του δυνατού θα φροντίζω έτσι ώστε αυτά
να μένουν μακριά από λάθος χέρια”, εξηγεί.
“Ο πλανήτης μας αντιμετωπίζει προβλήματα
μεγάλης κλίμακας, όπως το φαινόμενο
του θερμοκηπίου. Γίναμε πρόσφατα
επτά δισκεατομμύρια, κάπως θα πρέπει να ταϊστούμε.
Και οι λύσεις αυτές δεν θα εμφανιστούν
από τις βιολογικές καλλιέργειες, ούτε από τις ντομάτες
που θα βάλει ο καθένας στο μπαλκόνι του.
Βλέπω την τεχνολογία σαν το απόλυτο θετικό
και σαν τη μεγαλύτερή μας ελπίδα για τη λύση
των προβλημάτων του μέλλοντος” συμπληρώνει.
Κάποιες φορές, όπως λέει, βρισκόμαστε
μπροστά σε δύο επιλογές, που έχουν
και οι δύο προβλήματα, και πρέπει να διαλέξουμε,
όπως για παράδειγμα στην περίπτωση
της πυρηνικής ενέργειας.
Στην παρατήρηση ότι η πυρηνική ενέργεια
είναι μεν η πιο καθαρή, αλλά και η πιο επικίνδυνη,
απαντά: “Το επικίνδυνο είναι σχετικό.
Συνολικά, έχει τα λιγότερα θύματα από οποιαδήποτε
άλλη μορφή ενέργειας, ανά κιλοβατώρα παραγωγής.
Αυτό, όμως, πολιτικά δεν το έχουμε περάσει στον κόσμο.
Διότι ο κόσμος βλέπει ένα ατύχημα που δημιουργεί
κάποιες χιλιάδες νεκρών και κάποιες μακροχρόνιες
συνέπειες, αλλά δεν βλέπει το γεγονός, το πόσα
θύματα έχουν τα ορυκτά καύσιμα,
το πόσοι πόλεμοι έχουν γίνει για το πετρέλαιο,
πόσοι άνθρωποι πεθαίνουν από τα καυσαέρια κ.λπ.
Είναι λίγο δύσκολες αυτές οι έννοιες,
αλλά η τεχνολογία ήταν πάντα το εργαλείο,
με το οποίο βελτιώναμε το μέλλον μας”.
Πηγή: Πατρίς
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου