Λένε πως είμαι γκαντέμης. Παλιοκουμούνι, ανάρχας . . . . .

        Λένε πως είμαι γκαντέμης

         Παλιοκουμούνι, ανάρχας

           Χωρίς αιτία φρικάρω

        και άλλα πολλά εμπριμέ.

       Πιάσαν τα πόστα κοθώνια

         Όλα τα ξέρουν, ξεράδια

   κι ήρθανε λέει να μας σώσουν,

      που να μην σώσουνε ποτέ.

           Να δεις που κάποτε

      θα μας πούνε και μαλάκες

           Να δεις που κάποτε

       θα μας πούνε και χαζούς. 

 Μου ρχεται ρεύμα τριάντα

      Του τηλεφώνου σαράντα

          Νερό και νοίκι εξήντα

    και τα κοινόχρηστα δεκαεφτά.

   

          Γύρω σαΐνια κανάγιες

        Τρώνε με δέκα μασέλες

        Θέλουν βρεμένη σανίδα

 και τους φερόμαστε κι ευγενικά.

   Να δεις που κάποτε

       θα μας πούνε και μαλάκες.

            Να δεις που κάποτε

        θα μας πούνε και χαζούς.

        Κάνω εξετάσεις για κήλη

      Όσοι γιατροί, τόσες γνώμες

        Γρίπη, συκώτι, στομάχι

 Πάω στο ΙΚΑ με βρίσκουν καλά.

         Άστα να πάνε στο διάλο

         Κάθε καρέκλα και χάχας.

       Όλα πηγαίνουν στο φούντο

     κι αυτοί εκεί τη λιλής το χαβά.

      Στίχοι και Μουσική: Γιάννης Μηλιώκας

             Ερμηνεύει ο Γιάννης Μηλιώκας

 Οι περισσότεροι νόμοι είναι σαν τα λουκάνικα.

          Καλύτερα να μη δεις πως γίνονται.

                       Otto Von Bismarck

Όταν ήμουν παιδί προσευχόμουν κάθε βράδυ

               για ένα καινούργιο ποδήλατο.

Μετά κατάλαβα πως ο Θεός δεν "δουλεύει" έτσι,

                     οπότε έκλεψα ένα

           και του ζήτησα να με συγχωρέσει.

                    Emo Philips

    Όταν έχεις δίκιο, κανείς δεν το θυμάται.

 Όταν έχεις άδικο, κανείς δεν το ξεχνά.

                          Χάρι Τρούμαν

 Έχω να σας πω μια μικρή ιστορία

                   από τα παιδικά μου χρόνια.

                        Κάποιος γείτονας

           έπιασε ζωντανό ένα ποντίκι στη φάκα

                       και για να γελάσει

    το έλουσε με πετρέλαιο και του έβαλε φωτιά.

              Άνοιξε και την πόρτα της παγίδας

             και το άφησε ελεύθερο για να καεί.

        Αυτό όμως, τυλιγμένο μέσα στις φλόγες,

         έτρεξε και χώθηκε στην αποθήκη του

                     που πήρε αμέσως φωτιά

           που αιφνιδιασμένος, από το γεγονός,

                    δεν μπόρεσε να τη σβήσει.

               Προσπαθώντας να βγάλει νερό,

                 με τον κουβά από το πηγάδι,

τελικά δεν κατάφερε να σβήσει την αποθήκη του

                        και γρήγορα η φωτιά

           πήρε ανεξέλεγκτες καταστάσεις 

                           και όλη η γειτονιά

            καιγόταν, αλλά σε λίγη ώρα

               και όλη η συνοικία μας

                έγινε μπουρλότο!

     Αυτή την ιστορία, μου την θυμίζουν έντονα

         όλα αυτά τα γεγονότα και οι ιστορίες

    που έχουν ξεκινήσει, εδώ και κάποια χρόνια,

     με «τα ποντίκια και τους χαραμοφάηδες»,

                     μέσα στην «οικογένεια»

             της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Ένωσης.

                    Θέλησαν να μας «κάψουν»

                 και δεν έχουν ακόμη καταλάβει

       την φωτιά που έβαλαν στο «σπίτι» τους.

                               Φιλικά πάντοτε

                          Τάκης Καρτσωνάκης

       Ποτέ δεν κατάλαβα την προτροπή:

«την υπογραφή σου και το κάτω το κεφάλι

           να προσέχεις που τα βάζεις».

                Έτσι χάνεις σίγουρα

         και στις δουλειές και στη ζωή.

                    Αριστοτέλης Ωνάσης

Αλλά καλύτερα να δείτε το βίντεο: