Ο ποιητής, στα σύννεφα, δεν ζει, ούτε πετάει.

Τους ποιητές φαντάζονται, στον Πήγασο καβάλα

να ταξιδεύουν  στα ψηλά, αθάνατοι να είναι

όσοι και μόνο στίχους τους έτυχε να διαβάσουν.

Κρατώντας  λύρα, με φωνή, δυνατή και καθαρή

μέσα στα σύννεφα που ζουν, μηνύματα να στέλνουν

ανταποκρίσεις προς την γη και τους απλούς ανθρώπους

Περήφανοι, υψιπετείς σαν όπως ο Φιλύρας

που αγαπούσε την ζωή και δεν τα παρατούσε

μα κι ούτε αυτοκτόνησε, όπως ο Καρυωτάκης.

Ο ποιητής, στα σύννεφα,  δεν ζει, ούτε πετάει.

μα λογικό δεν θα τον πουν, με στίχους σαν μεθάει.

                      Πάν Καρτσωνάκης 

Υ.Γ: Αφιερωμένο στους Περικλή Γιαννόπουλο, Κώστα Καρυωτάκη, 

Ρώμο Φιλύρα και Ναπολέοντα Λαπαθιώτη