Ας αφήσουμε τις ελαφρά τη καρδία ειρωνείες λοιπόν.

Ο Ζάεφ ξέρει πολύ καλά τι πήρε

Αντίθετα απ’ό,τι πιστεύουν αρκετοί, «τα χρόνια της κρίσης» έχουν γίνει 

άλματα στο branding των ελληνικών προϊόντων, δηλαδή στη δημιουργία 

της εμπορικής τους ταυτότητας. 

Μέχρι χθες οι αγορές του κόσμου γνώριζαν τον Κρόκο Κοζάνης, 

τον Μακεδονικό Χαλβά, το Αβγοτάραχο Μεσολογγίου, το ούζο. 

Σήμερα ξέρουν τα υπέροχα κρασιά της Ραψάνης,την οινοποιητική παράδοση

 της Νάουσας ενώ τα τελευταία χρόνια, στους αμπελώνες του Αγίου Όρους, 

παρασκευάζεται το κρασί που καταναλώνεται σε εξαιρετικές περιστάσεις

 στο Κρεμλίνο η περίφημη «Χρυσή Κορμιλίτσα». 

Κι αυτά χωρίς να αρχίσουμε να απαριθμούμε προϊόντα της Νοτίου 

ή της Νησιωτικής Ελλάδας (ας αναφέρουμε μόνο την επωνυμία «Ασύρτικο»).

Όλα αυτά δεν έγιναν μόνα τους. 

Οι Έλληνες παραγωγοί κι από κοντά ένας ολόκληρος κόσμος από γραφίστες, 

designers, ειδικούς στην επικοινωνία, ειδικούς στη διαφήμιση 

και τα Νέα Μέσα πήραν πατριωτικά την «ελληνική υπόθεση» και έσπευσαν

 ν’ανταποκριθούν στη μεγαλύτερη πρόκληση της μεταπολιτευτικής ιστορίας μας,

 την περίφημη κρίση,  λανσάροντας νέα προϊόντα, κάνοντας rebranding 

στα παραδοσιακά υπάρχοντα, διευρύνοντας αγορές και αγοραστικό κοινό 

με πολύ επιθετικές επικοινωνιακές στρατηγικές.

Κι επειδή αυτή την προσπάθεια είμαστε σε θέση να τη γνωρίζουμε από μέσα

 κι από πρώτο χέρι, ας μην έχει κανείς αμφιβολία: 

Μπορεί ο κρόκος να είναι της Κοζάνης, το Ασύρτικο της Σαντορίνης, 

το αβγοτάραχο του Μεσολογγίου αλλά το brand Ελλάδα

 ανά γεωγραφική περιφέρεια είναι αυτό που πουλάμε. 

Επειδή όλα αυτά παράγονται σε κάποια γεωγραφική περιοχή της Ελλάδας 

διεκδικούν θέση στις αγορές.

 Δεν έκανε γνωστή τη Γαλλία η Βουργουνδία αλλά επειδή τα κρασιά της

 είναι γαλλικά (και ανταγωνίζονταν με αυτά της Καμπανίας

 για την εύνοια του Λουδοβίκου του 14ου...) έγιναν γνωστά.

Όλα αυτά βέβαια μπορεί να μην τα γνωρίζουμε όλοι εμείς αλλά τα ξέρει 

πολύ καλά ο Ζόραν Ζάεφ που κατάφερε να εξασφαλίσει τη χρήση

 του ονόματος «Μακεδονικός» για τα προϊόντα της χώρας του.

Βλέπετε, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, 

η κυβέρνηση που έκλεισε τις τράπεζες, 

αύξησε τους φόρους, έβαλε τον Ειδικό Φόρο

 Κατανάλωσης στο Κρασί, 

όχι μόνο δεν βοήθησε την άνθιση των εξαγωγών 

των ελληνικών προϊόντων αλλά τα τσάκισε. 

Και διαπραγματευόμενοι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με τον Ζάεφ είχαν μεγαλύτερη έννοια

 να διασφαλίσουν τους Σλαβομακεδόνες παρτιζάνους του ΕΛΑΣ, 

παρά τα συμφέροντα των νέων Ελλήνων παραγωγών. 

Αυτή είναι η αλήθεια.

Πολλοί κοροϊδεύουν τη ρητορική αποστροφή «όνομά μας είναι η ψυχή μας» 

αλλά οι Σκοπιανοί θα επιχειρήσουν να καρπωθούν εκείνοι όλο τον αγώνα 

που έγινε για να χτιστούν οι ελληνικές και τοπικές εμπορικές ταυτότητες. 

Ambush marketing λέγεται αυτό και οι γείτονες είναι πανέτοιμοι να δράσουν.

 Ας αφήσουμε τις ελαφρά τη καρδία ειρωνείες λοιπόν.

Χθες, ακούσαμε την εκπρόσωπο Τύπου Μαρία Σπυράκη να δηλώνει ότι 

η Νέα Δημοκρατία δεσμεύεται να παρακολουθήσει στενά την εφαρμογή 

της Συμφωνίας των Πρεσπών και να στηρίξει νομικά και με άλλους τρόπους 

την παραγωγική δραστηριότητα στη Μακεδονία.

 Πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική εξαγγελία που έχει περιεχόμενο

 και πραγματικά υπάρχει πολύ μεγάλη ανάγκη να υλοποιηθεί. 

Οι Έλληνες παραγωγοί έχουν καταβάλει τιτάνιες προσπάθειες 

για την αύξηση των εξαγωγών, ένα πλήθος επαγγελματιών έχουν δουλέψει

 για το σκοπό αυτό με μεράκι και με γνήσιο αίσθημα φιλοπατρίας. 

Ό,τι έχουμε καταφέρει δεν το χρωστάμε σε κανέναν 

για να το παραχωρήσουμε πόσο μάλλον να το χαρίσουμε.

Πηγή