Ήταν στα τέλη της δεκαετίας του ’80 όταν το περίφημο «Καφέ αεροπλάνο».....

Ήταν στα τέλη της δεκαετίας του ’80 όταν το περίφημο «Καφέ αεροπλάνο»
 αποτελούσε την αγαπημένη καλοκαιρινή εξόρμηση οικογενειών και ζευγαριών 
που περνούσαν ώρες ατέλειωτες στο αεροσκάφος που βρέθηκε προσγειωμένο
 σε ένα διώροφο κτίριο στο 43οχιλιόμετρο Θεσσαλονίκης – Κατερίνης, 
στο Αιγίνιο Πιερίας και ορατό από την εθνική οδό.

Όχι λόγω ατυχήματος φυσικά, μα χάρη στην έμπνευση του πατέρα
 της οικογενείας Ιωαννίδη και μηχανικό αυτοκινήτων στο επάγγελμα 
ο οποίος μαζί με τη σύζυγό του αποφάσισαν να δημιουργήσουν 
το πιο ιδιαίτερο και ανατρεπτικό καφέ της χώρας.
 Τι θα έκαναν;
 Θα συναρμολογούσαν ένα αεροσκάφος αγορασμένο 
από δημοπρασία και θα το μετέτρεπαν στο καφέ το οποίο θα δελέαζε μικρούς
 και μεγάλους να το επισκεφτούν. Και τα κατάφεραν.

Όχι άκοπα φυσικά. Το δαιμόνιο ζευγάρι πήρε το 1980 στην κατοχή του μια παλιά, 
σχεδόν κατεστραμμένη ντακότα DC-3 σε… κομμάτια, 15 μέτρα σε μήκος
 και βάρους εννέα τόνων, την οποία επί χρόνια συναρμολογούσε και προετοίμαζε 
για τη «μεταμόρφωσή» της σε καφετέρια.

Όπως χρόνια πριν αποκάλυψε στην εκπομπή «Αληθινά Σενάρια» της ΕΤ3 
ο γιος του ζευγαριού ιδιοκτητών του «Καφέ αεροπλάνο», Γιώργος Ιωαννίδης, 
χρειάστηκε τότε να επέμβουν δύο γερανοφόρα οχήματα για να τοποθετηθεί 
η ντακότα στην οροφή του κτιρίου, καθώς τα φτερά με άνοιγμα 25 μέτρων
 αποτελούσαν πρόβλημα. «Με υπομονή και καλή θέληση έγιναν όλα», τονίζει.


«Όταν άνοιξε το μαγαζί είχε πάρα πολλή κίνηση λόγω της ιδιαιτερότητάς του. 
Τότε δουλεύαμε όλη η οικογένεια για να το συντηρήσουμε. 
Και εγώ και η αδερφή μου.

Είχαμε τουλάχιστον 200 άτομα σε καθημερινή βάση. 
Πέρασε πολύς κόσμος από εδώ.
 Τα παιδιά ζητούσαν από τους γονείς του να δουν από κοντά 
το περίφημο αεροπλάνο!», σχολίασε, με τα πλάνα 
από το εσωτερικό του αεροπλάνου να σε κάνουν 
να πιστεύεις πως βρίσκεσαι σε άλλη εποχή. Και σε άλλη χώρα πιθανότατα.

Τα καθίσματα είναι ανά τετράδες και στη μέση τους έχουν ένα τραπεζάκι, 
με αυτές τις παράξενες τετράδες να βρίσκονται τοποθετημένες στην ίδια ευθεία
 με καθένα από τα παράθυρα. 44 τραπεζοκαθίσματα στο σύνολό τους.
Η θέα; Απίστευτη. Κυρίως αν ήσουν από τους τυχερούς και έβρισκες 
ελεύθερο κάθισμα στο πιλοτήριο. Τα βράδια ειδικά, τα φώτα της πόλης 
έκαναν την ατμόσφαιρα μοναδική. 
Σίγουρα, όμως, δεν ήταν αυτός ο λόγος που το συγκεκριμένο στέκι έγινε τόσο δημοφιλές.

Η οικογένεια ετοίμαζε τα ροφήματα στο μικρό κουζινάκι, με τους θαμώνες 
να κάθονται είτε στην άτρακτο –το κεντρικό σημείο της καφετέριας- είτε στο πιλοτήριο, 
στο οποίο θα έβρισκε κανείς κυρίως τα παιδιά όσων έδιναν το «παρών». 
Ήταν το αγαπημένο τους κομμάτι…

Το 2010 οι ιδιοκτήτες αποφάσισαν να διαθέσουν την επιχείρηση 
αλλά και το αγροτεμάχιο που τη φιλοξενούσε προς πώληση.
 Νωρίτερα, το μαγαζί είχε νοικιαστεί, με τους ντόπιους να κάνουν λόγο
 για πλήρη αλλαγή ύφους καθώς πολλοί θέλουν τους ενοικιαστές 
να τον χρησιμοποιούσαν ως στέκι για «διασκέδαση ενηλίκων».
Ορισμένοι το χαρακτήρισαν ως «μπαρ» που μπορούσε κανείς να επισκεφτεί 
για να βρει γυναικεία συντροφιά, οι περισσότεροι όμως υπήρξαν πιο ξεκάθαροι:
 Το «Καφέ αεροπλάνο» έγινε οίκος ανοχής», θα τους ακούσεις να λένε.
Σήμερα, η θρυλική ντακότα που σημάδεψε τα παιδικά μας χρόνια βρίσκεται
 παρατημένη να θυμίζει τις παλιές τις δόξες. 
Αν σας βγάλει ο δρόμος από εκεί, τραβήξτε μερικές φωτογραφίες.
Κάποτε θα είναι συλλεκτικές…