Ακαδημία Αθηνών
Αντίβαρο, Νοέμβριος 2007
H Σύγκλητος της Ακαδημίας Αθηνών στη συνεδρία της 17ης Ιανουαρίου 1992
έλαβε την απόφαση να θέσει υπ' όψη της επιστημονικής κοινότητας
και άλλων προσωπικοτήτων τα ακόλουθα.
Αυτή τη στιγμή μια μείζονος σημασίας πολιτική αξίωση διατυπώνεται,
η οποία αντιβαίνει στα ιστορικά δεδομένα που είναι αποδεκτά
από την διεθνή επιστημονική κοινότητα.
Πρόκειται για την απαίτηση
της Δημοκρατίας των Σκοπίων
να ονομασθεί "Μακεδονία".
Τα ονόματα Μακεδόνες και Μακεδονία
ανάγονται στην αρχαιότητα.
Έτσι κάθε χρήση τους στην εποχή μας παραπέμπει σε αρχαία δεδομένα,
είτε νομίμως είτε καταχρηστικώς.
Συντελείται κατάχρηση όταν το όνομα "Μακεδονία" αποδίδεται σε εδάφη
που δεν κατοικήθηκαν από Μακεδόνες και δεν αποτέλεσαν τμήματα
του μακεδονικού βασιλείου.
Υπ' αυτές τις συνθήκες η γνώση των αρχαίων δεδομένων
δεν είναι απλή επιστημονική περιέργεια.
Οι αδέσμευτοι ερευνητές συμφωνούν ότι το μέγιστο μέρος της μέχρι τώρα
ομόσπονδης δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας που διεκδικεί το γεωγραφικό
όνομα "Μακεδονία" και το εθνικό όνομα "Μακεδόνες" εκτείνεται
ως επί το πλείστον σε εδάφη όπου κατά την αρχαιότητα κατοικούσαν
όχι Μακεδόνες, αλλά Παίονες, Δάρδανοι και άλλοι λαοί.
Η σημερινή πόλη των Σκοπίων στην αρχαία Δαρδανία.
Οι Δάρδανοι παρέμειναν έως το τέλος οι αμείλικτοι εχθροί των Μακεδόνων,
από τους οποίους, όπως παραστατικά γράφει ένας Λατίνος ιστορικός,
τους εχώριζε "άσβεστο μίσος" (odium immortale).
Οι Παίονες έμειναν και αυτοί ως επί το πλείστον ανεξάρτητοι.
Στα διαστήματα που ήσαν υποτελείς των Μακεδόνων, δεν έπαυαν να έχουν
δικούς τους βασιλείς και τα νομίσματά τους να φέρουν το εθνικό ΠΑΙΟΝΩΝ,
αντί του εθνικού ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ.
Έτσι τα βόρεια σύνορα του μακεδονικού βασιλείου δεν ξεπέρασαν ποτέ
την Ηράκλεια (Μοναστήρι-Βιτώλια), τις κορυφογραμμές
του όρους Βαρνούς (Nidze), τις Ιδομενές (στο ύψος της Γευγελής)
και το όρος Όρβηλος (Μπέλες).
Επομένως η σημερινή ομόσπονδη δημοκρατία με το όνομα της Μακεδονίας
δεν περιλαμβάνει παρά ελάχιστα τετραγωνικά χιλιόμετρα της ιστορικής
Μακεδονίας
(μεταξύ των ελληνικών συνόρων και του Μοναστηριού, και περί την Δοϊράνη).
Επί πλέον του ότι δεν έχει δικαίωση, η ως άνω χρήση
των ονομάτων "Μακεδόνες" και "Μακεδονία", δεν έχει καν αθώα κίνητρα:
Η ψευδεπίγραφη "Μακεδονία" διεκδικεί την πραγματική Μακεδονία,
που είναι τμήμα της Ελλάδας και κατοικείται από Έλληνες.
Ήδη η ομόσπονδη δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας με το όνομα "Μακεδονία"
έχει προπαγανδίσει την ιδέα απελευθερώσεως της "υπόδουλης" Μακεδονίας.
Ένα ανεξάρτητο κράτος με το όνομα "Μακεδονία"
θα συνεχίσει με μεγαλύτερη έμφαση αυτήν τη εκστρατεία.
Η ομόσπονδη γιουγκοσλαβική δημοκρατία
έχει δικαίωμα να γίνει κυρίαρχο κράτος.
Δε δικαιούται όμως να αποκτήσει με διεθνή αναγνώριση ένα πλεονέκτημα
που δεν έχει κανένα κράτος στον κόσμο:
Να χρησιμοποιεί ένα όνομα που και μόνο του προπαγανδίζει εδαφικές επιδιώξεις.
Σημείωση του Αντίβαρου, Νοέμβριος 2007:
Σύμφωνα με πληροφορίες που προέρχονται από μέλη της Ακαδημίας Αθηνών,
η εισήγηση αυτή παρέμενε απόρρητη από τη σύνταξή της μέχρι σήμερα,
και δεν κοινοποιήθηκε ποτέ «στα κόμματα, στις ξένες Ακαδημίες
και σε όλα τα πνευματικά ιδρύματα εντός και εκτός Ελλάδας» παρόλο
που συντάχθηκε για αυτόν τον σκοπό στις αρχές του 1992]
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου