Τις νύχτες όταν φώτιζε μονάχα η Σελήνη
επίμονα την κοίταζα κι έκανα κάποιες σκέψεις.
Πόσοι πολλοί δεν έδωσαν τους όρκους της αγάπης
αγκαλιασμένοι βλέποντας ανέκαθεν την ίδια;
Όπως τον Ήλιο, σαν θεά την λάτρεψαν κι ακόμη
καθόρισε πολλές φορές την τύχη των ανθρώπων
επηρεάζοντας σαφώς τις καιρικές συνθήκες
και κάποιοι λένε και της γης αλλά και των ανθρώπων.
Σαφώς κι εσύ καθόρισες κι άλλαξες την ζωή μου
γι αυτό κι εγώ αγάπη μου σε φώναζα Σελάνα.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου