Πάνω στα βότσαλα σ’ αυτήν την ίδια παραλία
όχι μονάχα σαν παιδιά εμείς έχουμε παίξει
μα και χιλιάδες πριν εμείς να έλθουμε στον κόσμο
πρόγονοί μας που ‘ζήσαν την έχουν περπατήσει.
Αυτήν την σκέψη σοβαρά πόσες φορές δεν κάνω
κάθε φορά που περπατώ παράλληλα στο κύμα
κοιτάζοντας τα βότσαλα που λάμπουν σαν διαμάντια
αλλά στα μάτια μου κι αυτά μου λένε ιστορίες.
Αιώνες τώρα κύματα έρχονται ξεψυχάνε
μα συνεχώς ξανάρχονται ….οι άνθρωποι το ίδιο.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου