Πολλά ακούστηκαν, πολλά γράφτηκαν, πολλά υπονοήθηκαν,
πολλά φωτογραφήθηκαν, πολλά χαρακτηρίστηκαν, πολλά έγιναν,
πολλά δεν έγιναν, πολλά είδαμε, πολλά δεν είδαμε… κατά το χθεσινό
μεγαλειώδες συλλαλητήριο των Αθηνών για την Μακεδονία.
Το μόνο δεδομένο είναι ότι ο ελληνικός λαός μίλησε και μάλιστα
δια της ενεργού συμμετοχής του.
Δηλαδή, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, άφησε τον καναπέ
και το τηλεκοντρόλ και επέλεξε από απλός θεατής της ιστορίας,
να γίνει μέρος της, συνδιαμορφώνοντάς την.
Σε μια εικόνα από ψηλά είδαμε και αντιληφθήκαμε ξανά μετά από καιρό,
τη μεγάλη δύναμη της μονάδας, τη δύναμη που κατέχει ο καθένας από εμάς
και την οποία είχαν φροντίσει επιμελώς να λησμονήσουμε…
Αυτή τη δύναμη της μονάδας, που όταν ενωθεί
με άλλες μονάδες – στην προκειμένη εκατοντάδες χιλιάδες μονάδες – μετατρέπεται
σε ορμητικό χείμαρρο που παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του.
Και ξάφνου, έπειτα από 8 χρόνια αυστηρής τιμωρίας
(και ακόμα τόσα που έπονται λόγω των άμεσων και έμμεσων συνεπειών της)
η φλόγα της ελπίδας και της αισιοδοξίας ανάβει και πάλι!
Αφορμή, για ακόμη μια φορά στη μακραίωνη ελληνική ιστορία,
ένα μείζον εθνικό ζήτημα (για τον ελληνικό λαό και όχι για την πλειοψηφία
των πολιτικών αντιπροσώπων του!), η Μακεδονία μας.
Η Μακεδονία μας που ένωσε και πάλι όλες τις Ελληνίδες
και όλους τους Έλληνες κάτω από έναν ιερό σκοπό…
Τη διαφύλαξη της ιστορικής μας παρακαταθήκης και της εθνικής μας κυριαρχίας.
Η Μακεδονία μας που κατέβασε στο «πεζοδρόμιο» τον κυρίαρχο ελληνικό λαό,
για να διαλαλήσει στα πέρατα του κόσμου το αυτονόητο.
Η Μακεδονία μας… που «ξύπνησε» την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ
από το λήθαργο που κάποιοι την βύθιζαν συστηματικά τις τελευταίες δεκαετίες.
του Σαράντου Ευσταθόπουλου – Εκδότη Piraeus Press
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου