Όταν αντάμωσε το Νι, το γράμμα που ’ναι πρώτο
του πρότεινε να μπει μπροστά, το δρόμο για να δείχνει
γιατί εσύ αν μπεις μπροστά όλοι θα υποθέτουν
θα αμφιβάλλουν διαρκώς και πουθενά δεν πάμε.
Το Άλφα δέχτηκε κι αυτό σαν δοκιμή του είπε
μα πάντοτε θα το κρατώ εγώ το χαλινάρι.
Τυχαία, του εξήγησε, δεν είμαι ‘γω το πρώτο
Σε όλα μας τα γράμματα εγώ ‘μαι το κεφάλι.
Έτσι μαζί προχώρησαν μα παίζανε στο δρόμο.
Μπερδεύτηκαν, σχημάτισαν, το όνομά σου Άννα.
Καρτσωνάκης Πάν
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου