Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Aν κατακτούσαν τελικά, οι Πέρσες την Ελλάδα;


Λένε φωτιά, ο Νέρωνας, πως έβαλε στη Ρώμη
και πως καθόταν κι έπαιζε την λύρα τραγουδώντας.
Ήθελε λένε σύνθεση και ποίημα να γράψει
να πιάσει το συναίσθημα η έμπνευση να του ‘ρθει.

Ένα μονάχα  σίγουρο, οι νικητές πως γράφουν
την ιστορία πλάθοντας όπως αυτούς συμφέρει.
Άπειρα παραδείγματα υπάρχουν στα βιβλία
που διάβασα σα μαθητής έφηβος στο σχολείο.

Σκεφτείτε τι θα έγραφαν τα σχολικά βιβλία 
αν κατακτούσαν τελικά, οι Πέρσες την Ελλάδα. 
              Καρτσωνάκης Πάν
Στην πραγματικότητα, γράφει το βιβλίο «The Book of General Ignorance»
 των Τζον Μίτσινσον και Τζον Λόιντ, ο Νέρωνας βρισκόταν 56 χιλιόμετρα 
μακριά απ’ τη Ρώμη, στα θερινά του ανάκτορα. 
Όταν ειδοποιήθηκε, έφυγε αμέσως για τη Ρώμη και αυτό που είδαν οι Ρωμαίοι, 
ήταν ότι ηγήθηκε ο ίδιος στις προσπάθειες πυρόσβεσης. 
Οι κατηγορίες ότι ήθελε να κάψει τη Ρώμη, ξεκίνησαν επειδή είχε πει ότι πρέπει 
να ανοικοδομηθεί η πόλη. 
Αργότερα έριξε την ευθύνη για τη φωτιά στους Χριστιανούς και οι μελλοντικοί
 ιστορικοί του χρέωσαν ότι έπαιζε με την άρπα του, ενώ έβλεπε την πόλη να φλέγεται. 
Κάτι που είναι αδύνατο να συνέβη, καθώς ήταν πολύ μακριά από τη Ρώμη.... 
Ο  Ρωμαίος  αυτοκράτωρ  Νέρων  είναι  μία  από  τις  πλέον  αμφιλεγόμενες  
ρωμαϊκές  προσωπικότητες  και  ο   βίος  του  είναι  γνωστός.  
Για  αυτό,  εδώ  δεν θα  ασχοληθώ με τον βίο του καθαυτό, αλλά  μόνο 
 με  μερικούς  γνωστούς  «μύθους»  γύρω  από  τη  ζωή  του,  και  θα  επιχειρήσω
  πολύ  συνοπτικά  να  παραθέσω  μια  πιο  αντικειμενική  εικόνα 
 για  το  ποιος  ήταν  πραγματικά  ο  παρεξηγημένος  Νέρων.

Ο  Νέρων  έχει  κατηγορηθεί  για  πάμπολλα  εγκλήματα  και  εξαιρετικά
  βάναυσες  ενέργειες.  Υπήρξε  πράγματι  εγκληματικός,  αλλά  όχι  στον  βαθμό 
 που  του  αποδίδεται  και  κυρίως  όχι  περισσότερο  από  άλλους 
 Ρωμαίους  αυτοκράτορες  στους  οποίους  έχει  αποδοθεί  μία  θετική  ιστορική  εικόνα. 
 Το  σημαντικότερο  είναι  ότι  ο  Νέρων  μεγάλωσε  μέσα  στην  εγκληματικότητα 
 λόγω  της  αδίστακτης  μητέρας  του, Αγριππίνας.  
Αυτή  ευθυνόταν  και  για  τις  πολλές  δολοφονίες  που  διέπραξε  ο  Νέρων 
ακόμη  και  μετά  τον  θάνατο  της,  προκειμένου  να  σταθεροποιήσει
  την  εξουσία  του, επειδή  από  εκείνη  διδάχτηκε  αυτό  το  μάθημα
  κατ’ επανάληψη  σε  όλη  τη  ζωή  της.  
Η  Αγριππίνα  έβλεπε  τον  γιο  της  μόνο  σαν  όργανο  προκειμένου  να  ασκεί 
 την  πλήρη  εξουσία  στην  αυτοκρατορία.  
Για  αυτό  ο  Νέρων  τελικά  την  σκότωσε,  μην  έχοντας  άλλη  επιλογή. 
 Θεωρείται  πιθανό  ότι  η  Αγριππίνα  η  οποία  είχε  αποπλανήσει  πολλούς  άνδρες  
για  να  πετύχει  την  άνοδο  της  στην  απόλυτη  εξουσία, αποπλάνησε  και  τον  γιο της.

Οι  περισσότεροι  μελετητές  θεωρούν  πλέον  σχεδόν  βέβαιο  ότι  ο  Νέρων  
δεν  έβαλε  φωτιά  στη  Ρώμη.  Αυτή  την  αβάσιμη  φήμη  την  έγραψε 
 ο  ιστορικός  Κάσσιος  Δίων  ο  οποίος  έζησε  έναν  αιώνα  μετά  τον  Νέρωνα 
 και  αναπαρήγε  τις λαϊκές φημολογίες  της  εποχής  του  τελευταίου. 
 Μάλιστα  ο  Κάσσιος  Δίων  τοποθετεί  το  Νέρωνα  στον  Παλατίνο  λόφο,
 να  βλέπει  την  Ρώμη  που  καιγόταν  και  να  παίζει  εμπνευσμένος  την  λύρα  του. 
 Αυτό  φυσικά  δεν  ισχύει  επειδή  ο  Νέρων  δεν  μπορούσε  ούτε  καν 
 να  πλησιάσει  τον  Παλατίνο,  λόγω  του  ότι  η  φωτιά  είχε  κλείσει  τον  δρόμο. 
 Όταν  ξέσπασε  η  φωτιά,  ο  Νέρων  βρισκόταν  στην  πατρίδα  του  Άντιο, 
 στα  νότια  της  Ρώμης.  Επέστρεψε  εσπευσμένα  και  έκανε  ότι  μπορούσε  
για  να  σώσει  όσους  περισσότερους  πολίτες  γινόταν,  και  να  ανακουφίσει 
 τους  πληγέντες  από  τη  φωτιά. 
 Σε  όλη  του  την  ζωή  μάλλον  τον  χαρακτήριζε  η  τάση  να  κάνει  καλό  
στους  ανθρώπους,  ενώ  δολοφονούσε  όσους τον  απειλούσαν  πραγματικά, 
 μεταξύ  των  οποίων  και  τη  μητέρα  του.  
Απεχθανόταν  τη  βία  παρότι  ήταν  αναγκασμένος 
 να  την  χρησιμοποιεί  για  να  επιβιώνει.  
Το  αρνητικό  κλίμα  όμως 
 το  οποίο  είχε  δημιουργηθεί εναντίον  του  στη  Ρώμη,
  λόγω  αυτής  της  εξαρχής  φιλάνθρωπης  στάσης  του  
έναντι  των λαϊκών  στρωμάτων,
 και  λόγω  της  αντιπαράθεσης  του
  με  τους  αριστοκράτες,  έστρεψε  από  τότε  
τις  υποψίες για  τον  εμπρησμό  της  πόλης  σε  εκείνον.  
Αυτό συνέβη  όχι  επειδή  η  κατηγορία  σε  βάρος  του είχε  κάποια  λογική,  
αλλά  σαν  πρόσχημα  προκειμένου  να  δυσφημιστεί. 

Δεν υπάρχουν σχόλια :