Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

Tις χθόνιες θεότητες νίκησε κατά κράτος.

Τον Βασιλιά  Αλέξανδρο από την Ιστορία
σαν μυθικό τον πέρασε ήρωα ο λαός μας.
Ακόμη και στο θέατρο σκιών είχε μια θέση
στα παραμύθια που ‘λεγαν οι γέροι στα εγγόνια.

Ήταν αυτός που σκότωσε "καταραμένο φίδι"
τις χθόνιες θεότητες νίκησε κατά κράτος.
Όπως και ο Απόλλωνας τον Πύθωνα σκοτώνει
και ο Αη Γιώργης έκανε στο δράκο στις εικόνες.

Τον νίκησε ο θάνατος κι ας λένε στη γοργόνα
οι Έλληνες, οι ναυτικοί, πως ζει και βασιλεύει.
                               Καρτσωνάκης Πάν

Ο Πύθωνας ήταν φίδι, φρουρός του μαντείου και της ιερής πηγής,
 που όμως σκότωνε ζώα και ανθρώπους, θόλωνε τα νερά, κατέσκαπτε 
την εύφορη κοιλάδα της Κρίσας, τρόμαζε τις Νύμφες. 
Σαν γιος της Γαίας που ήταν, είχε την ικανότητα να χρησμοδοτεί, εμπόδισε μάλιστα 
τον Απόλλωνα να πλησιάσει το χάσμα, δηλαδή τον υπόγειο χώρο του μαντείου, 
όπου η ιέρεια, σε κατάσταση έκστασης, χρησμοδοτούσε. 
Αυτόν τον αντίπαλο χρειάστηκε να εξουδετερώσει ο Απόλλωνας, και εξαιτίας
 αυτού του φόνου ο θεός λατρεύτηκε και με το επίθετο Πύθιος, 
ενώ η ιέρειά του ονομαζόνταν Πυθία.
 Άλλη εκδοχή αποδίδει τις ονομασίες αυτές στο ρήμα πύθω, πύθομαι, 
που σημαίνει σαπίζω, από τη δράκαινα Δελφύνη, φύλακα του παλιού μαντείου, 
που επίσης μυθολογείται ότι τη σκότωσε ο Απόλλωνας -το νεκρό της σώμα 
είχε ταφεί εκεί και σάπιζε. 
Ο Πύθωνας δεν ταυτίζεται με τη Δελφύνη αλλά θεωρείται μεταγενέστερη
και διαδοχική μορφή του μύθου, ενώ στον Ομηρικό Ύμνο στον Απόλλωνα,
 και ενίοτε στην τέχνη, ταυτίζεται με την Έχιδνα. 
Λεγόταν, ακόμη, ότι ο Πύθωνας γεννήθηκε από τη λάσπη
 που άφησε πίσω του ο κατακλυσμός, ότι μπορεί να ήταν αρσενικός ή θηλυκός.
Τα κατορθώματα του αγίου δεν έμειναν στα συναξάρια και στους ύμνους 
αλλά τα παρέλαβε η λαϊκή μούσα και τα έκανε τραγούδι. 
Το τραγούδι του Αϊ Γιώργη μιλά για τη δρακοντοκτονία
 και τη διάσωση της βασιλοπούλας. 
Ο Ν. Πολίτης υποστήριξε ότι τόσο το τραγούδι όσο και το συναξάρι απηχούν
 λαϊκές παραδόσεις στον πυρήνα των οποίων υπολανθάνει ο αρχαίος μύθος 
του Περσέα και της Ανδρομέδας, όπως διασώθηκε στην περιοχή της Καππαδοκίας
 την οποία και θεωρεί κοιτίδα του τραγουδιού.
 Κατ’ άλλους στο μύθο της δρακοντοκτονίας υπάρχει η αλληγορική έννοια 
που προσδίδεται στο δράκο ως διάβολο τον οποίο νικά η πίστη του αγίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια :