Δεν αγαπά τον άνεμο κύματα που σηκώνει
αλλά εκείνον που πανιά να φύγουμε φουσκώνει.
Δεν αγαπά την άνεση το σπίτι που του δίνει
αλλά το άβολο σκαρί λιμάνια που αφήνει.
Να ταξιδεύει συνεχώς και σ άλλους νέους τόπους
για να γνωρίζει έθιμα και άγνωστους ανθρώπους.
Με παραστάσεις διαρκώς ν' αλλάζουν στο μυαλό του
δίνει τροφή και φάρμακο το ξέρει για καλό του.
Στο κύτταρό του το φευγιό, του Έλληνα, συνέχεια
ο μόνος τρόπος που ‘μαθε να φεύγει απ την ανέχεια.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου