Δε ξέρω γιατί, όταν ακούω τελευταία
για τα οικονομικά μέτρα και τα προγράμματα
σταθεροποίησης της οικονομίας, μου `ρχεται στο νου
η ιστορία του Χότζα και του γαϊδάρου του…
Ο Χότζας είχε ένα γάιδαρο που τον βοηθούσε
στις καθημερινές του δουλειές.
Κάποια περίοδο που τα οικονομικά του,
δεν πήγαιναν καλά, σκέφτηκε μεταξύ άλλων
οικονομικών μέτρων να μειώσει τα έξοδά του
αποφάσισε να μειώνει σιγά - σιγά
και την τροφή του γαϊδάρου του.
Άρχισε λοιπόν, να του μειώνει
την καθημερινή ποσότητα του σανού που του ‘δινε,
τόσο ώστε σ’ ένα μήνα να σταματήσει τελείως
να του δίνει τροφή.
Ο γάιδαρος, φυσικά ψόφησε.
Και τότε ο Χότζας, με παράπονο, είπε:
«Για δες ατυχία, τώρα που ο γάιδαρος
έμαθε να μην τρώει, ψόφησε».
Την είπα την ιστορία τις προάλλες
του μπάρμπα Γιάννη και αυτός μου απάντησε:
Αυτά μπορούν να γίνουνε με τσι γαϊδάρους,
όχι με τσ’ αθρώπους.
Οι άθρωποι δεν περιμένουνε να ψοφήσουνε
κι όντε πεινούνε
αρχίζουνε και κλοτσούνε άσχημα σα τσι γαϊδάρους...
Υ.Γ: "Να φοβόσαστε την οργή και το ξέσπασμα
του υπομονετικού ανθρώπου".
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου