"H αδυναμία να επανεξετάσει ο πολιτικός ηγέτης
τις παλαιότερες πεποιθήσεις του και να αναθεωρήσει
ριζικά τη στρατηγική του είναι χαρακτηριστικό
σύμπτωμα του 'συνδρόμου της ύβρεως'.
Είναι πλέον έρμαιο του αυτοθαυμασμού του
και οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια
στην αυτοκαταστροφή".
D. Owen
***** ***** *****
Σε γλώσσα Κυβερνητικής, θα λέγαμε ότι
είναι ΑΚΑΜΠΤΟΣ και ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΤΙΚΟΣ,
δηλ. ΜΗ ΑΥΤΟ-ΡΥΘΜΙΖΟΜΕΝΟΣ.
Ενώ βλέπει μπροστά του τον δρόμο να στρίβει,
αυτός πάει ευθεία γιατί έτσι είχε προ-αποφασίσει,
δεν παίρνει το feedback ώστε να αλλάξει πορεία.
Έχει βάλει μόνος του περιοριστικούς όρους
που δεν του επιτρέπουν να αφομοιώσει
και προσαρμοστεί στο περιβάλλον.
Αποτέλεσμα, να μην μπορεί να 'επιζήσει'
σε αυτό το περιβάλλον.
Μπορεί όμως να το αλλάξει;
Προφανώς όχι, γιατί δεν έχει τη δυνατότητα
να επιβάλει τις δικές του απόψεις, ακόμα
και αν είναι σωστές.
Αν θεωρεί ότι έχει δίκιο και είναι σωστός, τότε
σε ποιο πλαίσιο συμβαίνει αυτό;
Φυσικά όχι στο υπάρχον.
Για να είσαι σωστός στο θεωρούμενο από σένα
λάθος σύστημα, πρέπει να είσαι λάθος.
Ισχύει το εξής φαινομενικά παράδοξο: σε ένα λάθος
σύστημα πρέπει να είσαι λάθος για να είσαι σωστός.
Αν είσαι σωστός στο λάθος σύστημα τότε είσαι λάθος.
Το συμπέρασμα τραγικό, αλλά φανερό για τη στάση
που κρατάνε όσοι έρχονται στην εξουσία.
Όσο για τον αυτοθαυμασμό, αυτός είναι φανερός,
μόνο που δεν οδηγεί στην αυτοκαταστροφή,
αλλά στην καταστροφή όλων μας.
Γενικά, οι προ-αποφάσεις και οι λεγόμενες
'κόκκινες γραμμές' δείχνουν ακαμψία,
ενώ χρειάζεται αυτο-ρύθμιση, αυτο-οργάνωση
και πλαστικότητα.
Το άκαμπτο πεθαίνει, το προσαρμοστικό επιζεί.
του Δημήτρη Γαβαλά
Δικό μας σχόλιο:
Ολόγυρα η φύση, μας το διδάσκει
αυτό το τελευταίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου