Με διαφορά λίγων ωρών..

Με διαφορά λίγων ωρών...

.....o κόσμος της λογοτεχνίας αποχαιρετά 

δύο αγαπημένους συγγραφείς

Εντουάρντο Γκαλεάνο 

"Κάθε άνθρωπος είναι τόσο μικρός όσο ο φόβος

 που αισθάνεται και τόσο μεγάλος 

όσο ο εχθρός που επιλέγει".

 Εντουάρντο Γκαλεάνο

Την τελευταία του πνοή άφησε την Δευτέρα 

του Πάσχα σε ηλικία 74 ετών στο Μοντεβιδέο 

ο Ουρουγουανός Εντουάρντο Γκαλεάνο,

 ένας από τους πλέον γνωστούς συγγραφείς 

που ανέδειξε

 η Λατινική Αμερική τον 20ο αιώνα.

Τον θάνατο του Γκαλεάνο, ο οποίος έπασχε 

από καρκίνο, επιβεβαίωσε το εβδομαδιαίο

 περιοδικό «Brecha», στο οποίο είχε συμμετοχή.

Ο Εδουάρδο Γκαλεάνο ήταν δημοσιογράφος 

και συγγραφές και αποτελεί μία από τις πλέον 

εξέχουσες προσωπικότητες της Λατινικής Αμερικής.

 Τα πιο γνωστά του έργα είναι 

τα "Μνήμες φωτιάς" (1986)

 και "Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής" (1971),

 που έχουν μεταφραστεί σε 20 γλώσσες.

Οι δουλειές του υπερβαίνουν τις κλασσικές 

τεχνοτροπίες, συνδυάζοντας το ντοκιμαντέρ, 

το μυθιστόρημα, τη δημοσιογραφία, 

την πολιτική ανάλυση και την ιστορία. 

Ο Γκαλεάνο αρνείται ότι είναι ιστορικός:

 «είμαι ένας συγγραφέας που θα ήθελε να συνεισφέρει 

στη διάσωση της απηχθείσας μνήμης όλης 

της Αμερικής, αλλά πάνω από όλα 

της Λατινικής Αμερικής, πατρίδα περιφρονημένη

 και αγαπητή».

Ο Γκαλεάνο είχε αρνηθεί ότι ήταν ιστορικός 

συγγραφέας, λέγοντας πως «είμαι ένας συγγραφέας 

που θα ήθελε να συνεισφέρει στη διάσωση 

της απηχθείσας μνήμης όλης της Αμερικής, 

αλλά πάνω από όλα της Λατινικής Αμερικής,

 πατρίδα περιφρονημένη και αγαπητή».

Γκίντερ Γκρας

Το δάσος πάντα με εκπλήσσει.

 Με κάνει να συνειδητοοιώ 

ότι η φαντασία της φύσης είναι πολύ μεγαλύτερη 

από την δική μου. Έχω πολλά ακόμη να μάθω".

Ο βραβευμένος με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1999 

συγγραφέας, άφησε την τελευταία του πνοή σε κλινική 

στο Lόbeck, σύμφωνα με δήλωση του εκδότη του.

Γερμανός ποιητής, πεζογράφος,
 θεατρικός συγγραφέας, γλύπτης και γραφίστας,
 ήταν η φωνή της μεταπολεμικής Γερμανίας.

Ο Γκίντερ Γκρας (Gunter Grass) γεννήθηκε 

στο Ντάντσιχ (σημερινό Γκντανσκ της Πολωνίας)

 στις 16 Οκτωβρίου του 1927 από γερμανό πατέρα

 και πολωνή μητέρα. 

Μαθητής Γυμνασίου τη δεκαετία του '30 εισέρχεται

 στη νεολαία του Ναζιστικού Κόμματος. 

Στρατεύεται στα 16 του και τραυματίζεται σε μάχη

 το 1945, λίγο πριν από την παράδοση του Γ' Ράιχ.

Μετά το τέλος του πολέμου εργάστηκε

 για τα προς το ζην ως αγρότης
 και ανθρακωρύχος, σπουδάζοντας 
παράλληλα καλές τέχνες.

 Πολυσύνθετο ταλέντο, ασχολήθηκε με τη γλυπτική

 και τη γραφιστική, προτού κάνει 

την πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα το 1956, 

τυπώνοντας ο ίδιος

 την παρθενική του ποιητική συλλογή.

Παγκόσμια γνωστός έγινε το 1959

 με το μυθιστόρημά του 

«Το τενεκεδένιο Ταμπούρλο» (εκδ. Οδυσσέας), 

ένα σατιρικό πανόραμα της γερμανικής 

πραγματικότητας στο πρώτο ήμισυ του αιώνα μας, 

που έγινε και κινηματογραφική ταινία

 από τον συμπατριώτη του Φόλκερ Σλέντορφ.

 Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα

 «Γάτα και Ποντίκι» (εκδ. Διογένης) 

και «Σκυλίσια Χρόνια» (εκδ. Διογένης), 

που συμπλήρωσαν την «Τριλογία του Ντάτσιχ»,

 με την οποία εδραίωσε τη φήμη του.

Βαθύτατα πολιτικοποιημένος, ο Γκύντερ Γκρας

 αναμίχθηκε έντονα στη γερμανική πολιτική 

τη δεκαετία του '60 υπό τη σημαία 

των σοσιαλδημοκρατών του Βίλι Μπραντ.

 Από τότε έχει δημοσιεύσει πολλά δοκίμια 
και λόγους, ονειρευόμενος μία Γερμανία 
χωρίς φανατισμούς και ολοκληρωτικές ιδεολογίες. 
Αντιτάχθηκε σθεναρά

 στους νατοϊκούς βομβαρδισμούς στη Σερβία το 1999, 

όπως και στην αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003.

Στην Ελλάδα έγινε αρκετά γνωστός, καθώς 

πολλά έργα του βρίσκονται στα ράφια

 των βιβλιοπωλείων, ενώ άρθρα 
με την υπογραφή του βρίσκονται συχνά στις στήλες 

των ελληνικών εφημερίδων.

 Εκτός από την «Τριλογία του Ντάντσιχ», 

στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία του: 

«Η Πρόβα της εξέγερσης των Πληβείων» (εκδ. Δωδώνη), 

«Ο κατακλυσμός» (εκδ. Δωδώνη), 

«Ο Μπουτ το Ψάρι» (εκδ. Οδυσσέας), 

«Ένα Ευρύ Πεδίο» (εκδ. Οδυσσέας ) 

και «Δυσοίωνα Κοάσματα» (εκδ. Οδυσσέας).

Το 1999 γίνεται ο έβδομος γερμανός, που βραβεύεται 

με Νόμπελ Λογοτεχνίας. 

Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το δοκίμιο

 «Ο αιώνας μου»(εκδ. Οδυσσέας), μια ματιά 

στην ιστορία του 20ου αιώνα που φεύγει 

και το 2002 το μυθιστόρημά του «Σαν τον κάβουρα», 

που θίγει ένα θέμα ταμπού για τους Γερμανούς: 

Τη βύθιση από ρωσικό υποβρύχιο 

του μεταγωγικού «Βίλχελμ Γκούστλοφ»,

 που μετέφερε γερμανούς στρατιώτες πίσω

 στην πατρίδα, κατά τη διάρκεια

 του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Στις 12 Αυγούστου 2006, σε συνέντευξή του

 στην εφημερίδα «Φρανκφούρτερ 

Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ» (FAZ) , που ήταν 

αφιερωμένη στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του

 «Ξεφλουδίζοντας το κρεμμύδι», αποκάλυψε ότι

 στα δεκαεφτά του, υπηρέτησε για διάστημα

 μικρότερο των δύο μηνών στα ναζιστικά Waffen-SS. 

Μέχρι τότε ήταν γνωστό ότι στη διάρκεια

του πολέμου είχε υπηρετήσει

 στην αντιαεροπορική άμυνα. 

Πάντως ο Γκρας διευκρίνισε ότι στο διάστημα αυτό

 δε συμμετείχε σε καμία εγκληματική δράση 

και δεν έριξε καμία σφαίρα. 

Η αποκάλυψη αυτή για το παρελθόν του προκάλεσε

 τις έντονες αντιδράσεις ορισμένων ιστορικών

 και δημοσιογράφων,αλλά και και την υποστήριξη

 μεγάλης μερίδας του λογοτεχνικού κόσμου.

Στις 26 Μαίου 2012 δημοσιεύτηκε 
στην εφημερίδα «Καθημερινή» 
το ποίημα του «Η ντροπή της Ευρώπης», 
αφιερωμένο στην Ελλάδα των μνημονίων.

Πηγή