Τώρα μες τον λαβύρινθο που ζεις «Μινώταυρο» δε βρίσκεις....

Σαν μπεις μες τον λαβύρινθο

σε μνήμες δαιδαλώδεις

με δίχως μίτο θα χαθείς

δίχως την «Αριάδνη».

Σε σκοτεινά δωμάτια

φευγάτα διακρίνεις

πρόσωπα, μνήμες,  όνειρα

που χάνονται και σβήνουν.

Bυθίζεσαι στο αμυδρό

το φως που σε τρομάζει

και είναι όλα σαν και πριν

βουβά κι αργά βουλιάζεις.

Υπάρχουν τα εμπόδια,

το οξυγόνο λίγο

και παραμένουνε κλειστά

πόρτες και παραθύρια.

Είναι οι γνώσεις λιγοστές

πολλές προκαταλήψεις

και το μυαλό μπερδεύεται

θέλει να προχωρήσει

να σπάσει τοίχους,

κλειδαριές ανοίγει, προχωράει

αδυνατεί να βρει διέξοδο

το μίτο έχει χάσει

η «Αριάδνη» έφυγε

δεν ήταν τίποτα εκεί

μονάχα είδωλό της.

Τώρα μες τον λαβύρινθο που ζεις

«Μινώταυρο» δε βρίσκεις

μονάχα είδωλα, σκιές 

και  σαπουνοφουσκάλες.

Καρτσωνάκης Πάν

When you enter the maze,

the maze of your memories,

you'll be lost without the thread,

without the "Ariadne".

Into dark rooms

you distinguish elusively

persons, memories, dreams

that fade away.

You sink in the dim light

that scares you

and everything is mute,like before

and you are slowly sinking.

There are barriers

and a little oxygen

while the doors and windows

remain closed.

So little of knowledge

and so many preoccupations

confuses the mind

that wants to go on,

to break the walls,

to unlock the locks...

it's unable to find a way out,

it lost the thread

and the "Ariadne" has gone.

There was nothing there

except her idol.

Now, into the maze that you live

you  can't find the "Minotaur",

but images,shadows and soap bubbles.

Kartsonakis Pan