Για να προστατεύει την Πελοπόννησο από τις εισβολές του Βορρά.

Το Εξαμίλιον τείχος

 (γνωστό και ως Ιουστινιάνειο τείχος)

 ήταν οχυρό τείχος μήκους έξι μιλίων, 

χτισμένο πάνω στον ισθμό της Κορίνθου

 για να προστατεύει την Πελοπόννησο

 από τις εισβολές του Βορρά. 

Το σωζόμενο τείχος, που αποκαλείται «Ιουστινιάνειο»

 από τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Ιουστινιανό, 

ο οποίος, το ανακαίνισε και το επεξέτεινε

 τον 6ο μΧ αιώνα, έχουν κατασκευαστεί

 την Μυκηναϊκή Περίοδο.

Το 480πΧ, κατά τους Περσικούς Πολέμους, γίνεται 

μεγάλη και εκτεταμένη ανακατασκευή του Τείχους,

 του οποίου η σημασία για τους αμυνόμενους Έλληνες 

είναι τόσο μεγάλη που ονομάζεται

 «Πανελλήνιο Τείχος».

Ανακαινίζεται ξανά, αλλά πολύ βιαστικά

 κατά την εισβολή των Γαλατών στην Ελλάδα

 και το 146πΧ είναι μάρτυρας της καταστροφής

 του τελευταίου ελληνικού στρατού που μάχεται

 κατά της υποδούλωσης από τους Ρωμαίους.

Ο Θεοδόσιος Β΄ (408-451μ.Χ.). ανακαινίζει το τείχος 

για να προστατέψει την Πελοπόννησο

 από τις επιδρομές του Αλάριχου.

 Στη συνέχεια ο Ιουστινιανός θα το ανακατασκεύασει 

πλήρως και το 14ο αιώνα μΧ, ο αυτοκράτορας 

Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος, ο οποίος επέβλεψε 

προσωπικά τις εργασίες, το τείχος ανοικοδομήθηκε

για να αποκρουστούν οι Τούρκοι.

Το 1446 όμως, το τείχος υποχώρησε 

στους βομβαρδισμούς του Τούρκου σουλτάνου 

Μουράτ Β΄ και κυριεύτηκε. 

Το 1452 ο σουλτάνος Μεχμέτ Β΄ έστειλε

 τον Τουραχάν που πέρασε το Εξαμίλιο 

παρά την γενναία άμυνα από τους βυζαντινούς.

Το 15ο αιώνα, οι Ενετοί επισκευάζουν όπως-όπως

 το τείχος και δημιουργούν ένα οχυρωμένο λιμανάκι 

στη Ποσειδωνία, στα ΒΔ του Σιδηροδρομικού Σταθμού

 της Κορίνθου, τμήματα του οποίου σώζονται ως σήμερα.

Το τείχος έχει μήκος 7,5 χλμ και πλάτος 

περίπου 3,00μ. και ενισχύεται σε τακτά διαστήματα 

με 67 τετράγωνους πύργους που εξέχουν 

της τειχογραμμής με ομαλή διαμόρφωση. 

Η θεμελίωση του είναι πάνω στον φυσικό βράχο

 και ακολουθεί την διαμόρφωση του εδάφους

 σε όλο το μήκος του. 

Στην εξωτερική του όψη έχουν χρησιμοποιηθεί

 λαξευμένοι δόμοι από κορινθιακό ψαμμίτη, 

ένα μέρος των οποίων προέρχεται από τα γειτονικά

 ιερά του Ίσθμιου Ποσειδώνα, το Παλαιμόνιο κ.α. 

Επίσης, έχουν ενσωματωθεί στη δομή του πολλά 

αρχιτεκτονικά μέλη όπως βάσεις, σπόνδυλοι, 

κορμοί κιόνων, τμήματα επιστυλίων, 

τμήματα γείσων, πλάκες κλπ.

Από το 2004, ενεργούνται εργασίες στερέωσης

 και ανάδειξης του Μνημείου από το ΥΠΠΟ 

και υπάρχει πρόβλεψη για διαδρομές 

γύρω από τα σωζόμενα τμήματα του.

Πηγή