Η μοναδική μας νύχτα ήταν ξαφνική και σύντομη
σαν μια μπόρα,
ούτε που πρόλαβα να αρχίσω.
Ούτε που πρόλαβα να σου πω
τη μοναδική μου ιδιότητα,
είμαι συλλέκτης, μαζεύω το πιο σκληρό
και άγριο πράγμα του κόσμου: στιγμές.
Όταν έχω αυτό το ξαφνικό πόθο να πετάξω
και δεν έχω πού να πετάξω,
κρύβομαι στη συλλογή μου
γεμάτη καφέδες, μποξέρ, χορευτές,
τυχαία αγγίγματα, βρισιές, τρυφερούς παρανόμους,
στοές, συναντήσεις, κραυγές, σιωπές χωρισμούς,
λόγια, λόγια, λόγια.
Έτσι και αλλιώς τα πράγματα θα κυλήσουν,
όπως θέλουν αυτά, η ζωή ξέρει
και εγώ την εμπιστεύομαι.
Είμαι από αυτούς που πάντα κάπνιζαν
φτηνά τσιγάρα.
Κλείνω τα μάτια και μέσα από το πλήθος έρχεται
μια θάλασσα, μέσα από τη θάλασσα έρχονται
τα φτερουγίσματα των πουλιών,
μέσα απ τα φτερουγίσματα θα ρθεις εσύ..
Άσε με να σε εντυπωσιάσω..
Από την ταινία φτηνά τσιγάρα
του Ρένου Χαραλαμπίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου