Ανήγγειλε την αρχή της μεγάλης πνευματικής νύχτας για την ανθρωπότητα.

Σημασία

 των Ελευσινίων Μυστηρίων.

Τα Ελευσίνια ήταν γιορτή και μυστηριακή τελετή 

που πραγματοποιούνταν στην Ελευσίνα της Αττικής 

προς τιμήν της θεάς Δήμητρας και της Περσεφόνης. 

Κατά κοινή παραδοχή, επρόκειτο για την ιερότερη

 και πιο σεβαστή τελετή από όλες τις γιορτές

 της αρχαίας Ελλάδας: έχοντας ξεκινήσει

 από τη Σαμοθράκη και τα Καβείρια Μυστήρια

 μεταφέρθηκαν στην Ελευσίνα από Θράκες αποίκους.

Άρχισαν να αποκτούν μεγάλη φήμη κατά τον καιρό

 του Πεισίστρατου και έφτασαν στο απόγειο 

της ακμής τους κατά το χρυσό Αιώνα του Περικλή.

Ο Τριπτόλεμος δέχεται 

σπόρους από σιτάρι από τη Δήμητρα

 και ευχές από την Περσεφόνη.

Οι αρχαίοι συγγραφείς αποφεύγουν να δώσουν

 περισσότερες λεπτομέρειες για το σημείο αυτό,

 καθώς όποιος συμμετείχε στα Μυστήρια

 και αποκάλυπτε κάτι από την τελετή

 τιμωρούνταν με θάνατο.

Κατά την έβδομη και όγδοη ημέρα, οι μυημένοι

 επέστρεφαν στην Αθήνα. 

Η ένατη και τελευταία ημέρα ονομαζόταν πλημοχόαι, 

που ήταν ένα είδος αγγείου.

 Δυο τέτοια αγγεία γεμίζονταν με νερό ή κρασί 

από τους μύστες, τα ανύψωναν και έπειτα προσέφεραν 

χοές προς την ανατολή και τη δύση

 προφέροντας μυστικές φράσεις.

Τα Ελευσίνια εορτάζονταν και σε άλλες περιοχές 

της Ελλάδας. Από την Αθήνα εισήχθη η εορτή τους

 στην Έφεσο, η Κρήτη είχε τη δική της γιορτή

 των Ελευσινίων, ενώ στη Λακωνία εορτάζονταν 

μόνο από τους κατοίκους μιας πόλης, οι οποίοι

μετέφεραν το ξύλινο άγαλμα της Περσεφόνης

στο Ελευσίνιον, πάνω στον Ταΰγετο.

Τα Ελευσίνια Μυστήρια επιβίωσαν για μεγάλο 

χρονικό διάστημα. Το 170, οι Σαρμάτες 

κατέστρεψαν το Ναό της Δήμητρας,

 ο οποίος όμως ανοικοδομήθηκε 

από το Μάρκο Αυρήλιο, που μυήθηκε

 κι ο ίδιος στα Μυστήρια. 

Ο Αυτοκράτορας Ουαλεντινιανός Α' προσπάθησε 

να τα καταργήσει, αλλά συνάντησε πολλές αντιδράσεις, 

οπότε συνεχίστηκαν μέχρι την εποχή

 του Θεοδοσίου Α'. Ο Αυτοκράτορας με διάταγμα

 το 392 διέταξε το κλείσιμο όλων των αρχαίων ιερών,

 σε μια προσπάθεια να καταστείλει την αντίσταση 

των οπαδών της παλαιάς θρησκείας στην επιβολή 

του Χριστιανισμού ως κρατική θρησκεία. 

Τα τελευταία απομεινάρια των Μυστηρίων

 εξαλείφθηκαν το 396, όταν ο βασιλιάς 

των Γότθων Αλάριχος, συνοδευόμενος 

από Χριστιανούς ιερείς και μοναχούς κατέστρεψε 

το ιερό της Ελευσίνας και θανάτωσε όλο το ιερατείο.

 Το τέλος των Ελευσινίων αναφέρεται 

από τον ιστορικό Ευνάπιο, ο οποίος

 είχε μυηθεί κι ο ίδιος στα Μυστήρια

κι είχε γίνει ιεροφάντης. 

Τελευταίος νόμιμος ιεροφάντης των Μυστηρίων

 φαίνεται από τις πηγές να είναι 

ο Ευμολπίδης Νεστόριος, ο οποίος 

"ανήγγειλε την αρχή της μεγάλης πνευματικής νύχτας 

για την ανθρωπότητα".