Η Θεα Ισιδα κρατάει τον Ωρο στην αγκαλιά της,
όπως η παναγία των χριστιανών τον Ιησού.
Ο πολεμιστής αρχηγός για να γίνει βασιλιάς,
πρέπει να μυηθεί στην ιερατική τέχνη.
Πρέπει πρώτα να γίνει ιερέας, να θυσιάζει
στους θεούς και να επικοινωνεί με τους θεούς.
Όπως έκανε ο Μωυσής, ο Μίνωας και ο Λυκούργος.
Ο Πλούταρχος περιγράφοντας αυτό το γεγονός
στην ιέρεια Κλέα, στο περί Ισιδος και Οσίριδος,
αναφέρει ότι ο βασιλιάς έπρεπε να μάθει όλη
την απόκρυφη θεωρητική γνώση για να γνωρίσει
την κεκαλυμμένη αλήθεια των μύθων
και των συμβόλων.
Αυτήν την μυστηριακή αλήθεια την αποκαλύπτει
η αρχαία Θεά, η Μεγάλη Μητέρα Θεά,
σε ένα άγαλμα της οποίας ο Πλούταρχος
είχε διαβάσει την εξής επιγραφή:
«Εγώ είμαι παν ότι υπήρξε, υπάρχει και θα υπάρχει
και τον πέπλον μου κανείς θνητός δεν ξεσκέπασε».
« εγώ ειμί παν το γεγονός και ον και εσόμενον
και τον πέπλον ουδείς πω θνητός απεκάλυψεν».
Ο μεγάλος μύστης Παρμενίδης,
εκείνος που η σημερινή επιστήμη της φιλοσοφίας
τον θεωρεί ιδρυτή της λογικής, οδηγήθηκε
στην γνώση από την Μεγάλη Θεά.
«Και με θεά πρόφρων υπεδέξατο»
Με υποδέχθηκε πρόθυμα η Θεά γράφει
στο φιλοσοφικό του ποίημα ο Παρμενίδης
και από αυτήν μαθαίνει την αλήθεια για το σύμπαν.
Στην μέση των πάντων βρίσκεται η Θεά που κυβερνά
τα πάντα, καταλήγει ο Παρμενίδης. «εν δε μέσω
τούτων δαίμων η πάντα κυβερνά»
Η αρχαία θρησκεία αναγκάζει με λίγα λόγια
τους ποιμένες βασιλιάδες να δούνε την ανωτερότητα
της Μητέρα Θεάς και μέσω της γνώσης της
και της εξουσίας της να κυβερνήσουν ένα κόσμο
που μεταλλασσόταν.
Ο σημερινός μονοθεϊσμός, του ενός πατέρα θεού,
είναι μια αναποδογυρισμένη κούπα με κρασί, όπου
το κρασί του μυστηρίου έχει χυθεί κι εμείς διαβάζουμε
την μάταιη γραφή του εξωτερικού της κούπας.
Η μετάβαση από την μητριαρχία στην πατριαρχία
έγινε η αρχή της πνευματικής στειρότητας καθώς
ο πολιτισμός κινήθηκε προς τον αρσενικό ουρανό
αφήνοντας πίσω του την γήινη εμπειρία.
Οι πατριαρχικοί θεώρησαν την γυναίκα θεά
ως τον διάβολο και όλα τα σύμβολα της αρχαίας
μητριαρχίας τα θεώρησαν ως τα σύμβολα του κακού.
Με αυτόν τον τρόπο η πατριαρχία προσπαθεί
να κυριαρχήσει μέσα στο μυαλό των ανθρώπων
και να εξορίσει την βασίλισσα του ουρανού
από τις καρδιές των ανθρώπων.
Οι σημερινοί πατριαρχικοί αντί να μαθητεύσουν
στην αλήθεια της Μεγάλης Μητέρας καταδιώκουν
την ανθρώπινη ψυχή και την γυναίκα.
Για ένα άνδρα είναι τιμή να έχει πολλές γυναίκες,
ενώ μια γυναίκα πρέπει να είναι άγγιχτη αγνή παρθένα.
Η γη είναι ένας κακός τόπος για τους ανθρώπους,
το ανθρώπινο σώμα είναι φτιαγμένο από κακή ύλη
και είναι δούλος των επιθυμιών και των παθών
και ο άνθρωπος πρέπει να αυτοβασανιστεί
για να κερδίσει τον ουράνιο παράδεισο αφήνοντας
τον γήινο παράδεισο την Μεγάλης Μητέρας θεάς,
μέσα στον οποίο γεννήθηκε και ανατράφηκε.
Η αρχαία κοινωνία του βασιλιά Κρόνου έχει
παραμείνει στις πηγές ως η εποχή που ο κόσμος
ήταν ένας παράδεισος.
Στις εορτές των Σατουρναλίων (Κρονίων),
ι δούλοι είναι ελεύθεροι και μπορούν να κάνουν
ότι επιθυμούν, οι άνδρες είναι ελεύθεροι
να πιούν αλκοόλ και να παίξουν ζάρια και οι γυναίκες
ελεύθερες να κάνουν έρωτα με όποιον θέλουν.
Με αυτόν τον τρόπο παραμένει η αρχαία ελευθερία
στην μνήμη της πατριαρχικής αυστηρής δομής
όπου ο αρσενικός πολεμιστής θεός, υποτάσσει
την γυναίκα και σταδιακά
της αφαιρεί τις ελευθερίες της.
Περισσότερα:
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου