Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013

Είναι μόνο μία γραμμή, η Ελληνική γραμμή 'Ενα μικρὸ βιβλιαράκι.

«Παντοῦ φῶς, παντοῦ ἡμέρα, παντοῦ τερπνότης, 
παντοῦ ὀλιγότης, ἄνεσις, ἀραιότης· παντοῦ εὐταξία,
συμμετρία, εὐρυθμία· παντοῦ ἡμερότης, χάρις,
 ἱλαρότης· παντοῦ παίγνιον ἑλληνικῆς σοφίας, 
διάθεσις γελαστική, εἰρωνία Σωκρατική· 
παντοῦ φιλανθρωπία, συμπάθεια, ἀγάπη·
 παντοῦ ἵμερος, πόθος ᾄσματος, φιλήματος· 
παντοῦ πόθος ὕλης, ὕλης, ὕλης·
 παντοῦ ἡδονὴ Διονύσου, πόθος φωτομέθης, 
δίψα ὡραιότητος, λίκνισμα μακαριότητος·
 παντοῦ πέρασμα ἀέρος θουρίου, ἀέρος ὁρμῆς, 
ἀέρος ἀλκιμότητος, σφριγηλότητος 
καὶ παντοῦ μαζὺ
 πέρασμα ἀέρος μελαγχολίας καλλονῆς, 
λύπης καλλονῆς, θρήνου θνήσκοντος Ἀδώνιδος. 
Καὶ παντοῦ ἀὴρ φωτεινοῦ θουρίου δένων τὰ μέλη
 καὶ μαζὺ ἀὴρ φλογέρας
 λύων τὰ μέλη μὲ ἡδυπάθειαν. [...]
Εἶναι φανερά, μία μόνη Γραμμή, 
ἀναβαίνουσα ἁπαλωτά, καταβαίνουσα γλυκύτατα, 
κυματίζουσα μὲ μεγάλα ἤρεμα κύματα, 
ἀναβαίνουσα ἁρμονικά, καταβαίνουσα συμμετρικά, 
γράφουσα εἰς τὸν δρόμον της
 ὡραῖα καμπυλώματα, ἀνυψουμένη κάποτε
 μὲ νευρωδεστάτην
 ἐφηβικὴν λιγυρότητα πρὸς ἓν φίλημα ὑψηλοῦ ἀέρος
 καὶ μὲ ἐλαφρότητα γλάρου ἐπανερχομένη πάλιν
 εἰς ἕνα μαλακόν της ρυθμόν.
Εἶναι μία μόνη γραμμή, σὰν τὴν παλαιάν μας τέχνην,
 ὅπου ὅλα τὰ οἰκοδομήματα φαίνονται ἀδελφά, 
καὶ ὅμως κανὲν δὲν ὁμοιάζει μὲ τὸ ἄλλο, 
ὅλα τὰ ἀγάλματα σὰν δίδυμα ἀδέλφια 
καὶ κανὲν ὅμοιον μὲ τὸ ἄλλο, 
σὰν τὴν Βυζαντινήν μας τέχνην, 
σὰν τὰ δημοτικὰ τραγούδια ποὺ εἶναι κυρίως
 ἕνα τραγούδι καὶ κανένα ἐντελῶς ὅμοιον, 
σὰν τὴν γῆν μας ποὺ εἶναι μία εἰς τὸ σύνολον
 καὶ κάθε βῆμα ἀνομοία, 
σὰν τὸν Ἕλληνα ὁ ὁποῖος εἶναι
 εἷς εἰς τὸ σύνολον 
καὶ εἰς κάθε βῆμα ποτὲ ὅμοιος, 
ἀποδεικνύουσα καὶ αὐτὴ τὴν ὅλην μας φύσιν, 
ἧς ἓν τῶν ριζικῶν διακριτικῶν της εἶναι: 
ἡ ἑνότης τῶν σπουδαίων χαρακτηριστικῶν
 καὶ ἡ ἄπειρος ποικιλία τῶν δευτερευόντων.»

'Ενα μικρὸ βιβλιαράκι, 
«Ἑλληνικὴ Παράδοση - ἀνθολόγημα»,
 μὲ δοκίμια μεγάλων μας λογοτεχνῶν, κριτικῶν, 
φιλοσόφων. 128 σελίδες, ἔκδοσις Ο.Ε.Δ.Β. 
(Μὴν ἐκπλήσσεσθε· κάποτε, σὲ αὐτὰ τὰ νάματα 
τῆς κληρονομιᾶς μας προσέβλεπε ἡ δημόσια παιδεία.)
Σελίδες 20-22: Περικλῆς Γιαννόπουλος, 
«Ἡ ἑλληνικὴ γραμμή». 
Τὰ πρῶτα σκιρτήματα στὴν καρδιὰ 
ἀπὸ τὸν λόγο τοῦ ὡραίου ἑλληνολάτρη.

Δεν υπάρχουν σχόλια :