Οι δυο ετοιμοπόλεμες παρατάξεις οπισθοχώρησαν έντρομες.

Ο Πτολεμαίος που ήταν στρατηγός 

του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αναφέρει στα γραπτά του

ότι στον Υαξάρτη ποταμό δυο μεγάλες λαμπερές

 ασπίδες που κατέβησαν ξαφνικά από τον ουρανό, 

παρεμπόδισαν την διάβαση του προκαλώντας τρόμο

 στους στρατιώτες και τους πολεμικούς ίππους.  

Από τον Πτολεμαίο τον Μεγασθενή και άλλους 

αρχαίους συγγραφείς υπάρχουν πληροφορίες 

για αρκετές εμφανίσεις ανεξήγητων φαινομένων 

από τον ουρανό σε αυτήν την  εκστρατεία. 

Αρκετές παράδοξες περιγραφές φαίνεται ότι 

προέρχονται από την έξαψη της φαντασίας 

των συγγραφέων τους, η περίπτωση όμως 

στον Υαξάρτη ποταμό φαίνεται αληθινή 

από μια παράλληλη πληροφορία από τον Ρωμαίο 

συγγραφέα Κοϊντο Κούρτιο, που έχει γράψει 

την περισσότερο αντικειμενική περιγραφή 

της εκστρατείας του Μ. Αλεξάνδρου. 

Ο Κοϊντος Κούρτιος αναφέρει ότι στον Υαξάρτη ποταμό

 έγινε η πρώτη ήττα του Μ. Αλεξάνδρου,

 δεν περιγράφει την αιτία αποτυχίας 

για την διάβαση του ποταμού, 

αναφέρει απλά  ότι ο Αλέξανδρος διέταξε 

τους στρατηγούς του να αποκρύψουν την  γνωστοποίηση

 αυτής της αποτυχίας του στο υπόλοιπο στράτευμα. 

Η αποδοχή αυτής της ήττας  από τον Αλέξανδρο 

είναι κάτι το αταίριαστο μπροστά στην γνωστή 

μαχητική επιμονή του και μόνο ένα ανεξήγητο φαινόμενο, 

όπως αυτό που περιγράφει ο στρατηγός του Πτολεμαίος, 

θα μπορούσε να κάνει αποδεχτή αυτήν την ήττα 

από τον Μ. Αλέξανδρο. 

Αυτό το ιστορικό συμβάν δεν είναι η μοναδική 

περιγραφή ανεξήγητου φαινόμενου 

από την Ελληνική αρχαιότητα. 

Στα αρχεία του Αριστοτέλη υπάρχει η αναφορά 

για ένα φωτεινό δίσκο που πέρασε ταχύτατα  ψηλά

 στον ουρανό με κατεύθυνση από την ανατολή

 προς την δύση.

Το 371 πχ. στις 6 Ιουλίου, έγινε η ιστορική μάχη

 των Λεύκτρων της Βοιωτίας μεταξύ

 Σπαρτιατών και Θηβαίων. 

Η Μάχη αυτή ήταν ένα  πολύ σημαντικό ιστορικό  

γεγονός,  επειδή ήταν η πρώτη ήττα του ανίκητου

 μέχρι τότε στρατού της Σπάρτης,

έπειτα από 500 έτη περίπου ηγεμονίας 

των Λακεδαιμονίων στον τότε Ελλαδικό χώρο. 

Ο Διόδωρος Σικελιώτης γραφεί, ότι πριν 

από τη μάχη των Λεύκτρων παρουσιάστηκε 

στον ουρανό ένα παράδοξο φαινόμενο, που ήταν 

σαν  ένα Θεϊκό σημάδι για την απώλεια της ηγεμονίας

 των Λακεδαιμονίων. 

Για πολλές νύχτες εμφανιζότανε στον ουρανό 

μια μεγάλη φλεγόμενη λαμπάδα που από το σχήμα 

της ονομάστηκε πύρινη δοκός.

Ο Λεύκιος Λευκίνιος Λούκουλος (106 - 57 π.Χ.), 

ηταν ένας διαπρεπής Ρωμαίος στρατηγός

 που διακρίθηκε στον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ

 του Μάριου και του Σύλλα.    

 Ο Πλούταρχος γραφεί ότι ο Λούκουλος 

όταν παρέταξε τα στρατεύματα σε θέσεις μάχης 

ξαφνικά ο αέρας αναταράχτηκε ανάμεσα 

στα δυο στρατόπεδα και φάνηκε να πέφτει

 ένα μεγάλο φλεγόμενο αντικείμενο από τον ουρανό. 

Το σχήμα του έμοιαζε με ανεστραμμένο πιθάρι 

και το χρώμα του με πυρωμένο ασήμι. 

Από την θέα αυτού του παραδόξου φαινόμενου,

 οι δυο ετοιμοπόλεμες παρατάξεις 

οπισθοχώρησαν έντρομες.