Σιγά-σιγά μεγάλωνε η μέρα τον Γενάρη
μπουμπούκιαζαν της μυγδαλιάς, άνθιζαν τα κλωνάρια.
Ετοιμασίες κάναμε και για το καρναβάλι
ερχόταν και η Άνοιξη που στόλιζε τη φύση.
Ολόγυρα θα ‘στηναν χορό και τα ζουζούνια
και θα μεθούσαν μέλισσες απάνω στα λουλούδια.
Σαν μουσική ακούγονται θα λιώνουν και τα χιόνια.
Μια προσμονή ανάστασης μας τρέφει με ελπίδες.
Του Γεναριού πολύτιμο είναι και το φεγγάρι
που μοιάζει, λέει κι ο λαός, ίδιο μαργαριτάρι.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου