Βυθίσου μέσα στ’ όνειρο κι ευχήσου, μην ξυπνήσεις...

 Όταν ακούς τα κύμαστην αμμουδιά να σβήνουν

και τα τζιτζίκια γύρω σου

 μηνύματα να στέλνουν

κλείσε τα μάτια, μια ευχή 

προσπάθησε να κάνεις.

Να σταματήσουν να γυρνούν, 

του κόσμου τα ρολόγια

και ο πλανήτης να σταθεί, 

να μην στριφογυρίζει 

να μαρμαρώσουν οι στιγμές 

και παρελθόν μην γίνουν.

Κλείσε τα μάτια, μην ακούς 

την λογική τι λέει

Βυθίσου μέσα στ’ όνειρο 

κι ευχήσου, μην ξυπνήσεις. 

                              Πάν Καρτσωνάκης

-Άκου στα δέντρα, μου ‘λεγες, πως κλαίνε τα τζιτζίκια

Ξέρουν πως θα πεθάνουνε αυτό το καλοκαίρι.

-Αυτό 'ναι το τραγούδι τους δεν είναι μοιρολόι

μα κάλεσμα στα θηλυκά μήπως και ζευγαρώσουν. 

-Όχι, μην γίνεσαι πεζός σαν ποιητής να βλέπεις

αυτά ‘ναι πλάσματα που ζουν στο χώμα τόσα χρόνια

και χαίρονται ελάχιστα, τον έρωτα, τον ήλιο

βγάζουν φτερά μα θλίβονται, ξέρουν πως θα πεθάνουν.

Ο Αίσωπος κι αυτός αλλιώς, το «είδε» το τραγούδι.

Σαν των γλεντζέδων άσματα κι ασώτων γλεντοκόπι. 

                                       Πάν Καρτσωνάκης