«Όρθιοι και μόνοι μες στη φοβερή ερημία του πλήθους»
Μ. Αναγνωστάκης
Ερημία
Καμιά φορά έγραφα ποιήματα
για να διασώσω κάποιους σκιώδεις λογισμούς
όπως το ρυάκι που επιμένει στον λόγο του .
Είχα αγαπήσει την ερημία .
Τώρα μ αγάπησε κι αυτή.
ΚΩΣΤΑΣ ΨΑΡΑΚΗΣ
«Σώπασε μες στην ερημιά
που όμως δεν είναι μοναξιά:
τα πνεύματα των πεθαμένων που γνώρισες μες στη ζωή
γύρω σου στέκουν και σε σκιάζουν
με τη δική τους προσταγή»
ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΑΝ ΠΟΕ
Gutenberg
Το σπάρτο ή Το λουλούδι της ερημιάς
Λιγότερο ανάπηρο απ’ τον άνθρωπο
Όσο δεν νιώθεις τους εύθραυστους μίσχους σου
Είτε απ’ τη μοίρα, είτε από εσένα
Πλασμένους για την αθανασία.
Τζιάκομο Λεοπάρντι
Η νύχτα απομένει, μτφρ. Λένα Καλλέργη
ΔΙΑΚΟΠΗ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑΣ
Ο κόσμος ερήμωσε, σε ποιον ν’ απευθυνθείς;
Όλοι πού θα μπορούσαμε να ’χουμε
μια μικρή αλληλογραφία μαζί τους πέθαναν.
Και πρώτοι εμείς.
Τάσος Λειβαδίτης
Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου