Δεν βιάζεται η θάλασσα, δεν έχει που να πάει
εμείς μόνο βιαζόμαστε, νεράκι που κυλάει.
Δεν πίνεται η θάλασσα, μια μουσική μονάχα λέει
δονείται τ' ασυνείδητο, θυμάται, επιπλέει.
Η θάλασσα μου έταζε, γοργόνες και ταξίδια
μα ναυαγό με πέταξε, στα βράχια με τα στρείδια.
Δεν τραγουδούν τη θάλασσα, οι γλάροι εδώ πέρα
ούτε κεντάνε το βαθύ γαλάζιο του αέρα.
Δεν παίζουνε τα κύματα και στη στεριά σαν πάνε
είναι γιατί πεθαίνουνε, είναι που ξεψυχάνε.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου