ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ
THΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ
Τα γράφει η Θεοδώρα Φραντζή, κόρη του χρονικογράφου της "άλωσης".
Στην ιστορία μάθαμε ότι οι Τούρκοι κατάφεραν έπειτα από σκληρές μάχες
να καταλάβουν τους "καλούς" Βυζαντινούς και την Κωνσταντινούπολη.
Στην ιστορία μάθαμε ότι χρωστάμε χάρη στην εκκλησία
γιατί τα 400 χρόνια σκλαβιάς, αυτή διατήρησε το Ελληνικό πνεύμα ζωντανό.
Η ιστορία όμως μας είπε και για μια Κερκόπορτα, και τίποτα παραπάνω.
Πόσοι από εμάς όμως ξέρουμε το τι έγινε πραγματικά εκεί πέρα;
Η Πόλη δεν Εάλω.
Απλά την παρέδωσαν. Ποιος;
Το χρονικό της "άλωσης" περιγράφεται από την Θεοδώρα Φραντζή,
κόρη του χρονικογράφου της "άλωσης" Γεωργίου Φραντζή,
που ήταν πρωτοβεστιάριος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.
(Το βιβλίο της Θ. Φραντζή βρίσκεται σε μετάφραση στην Εθνική βιβλιοθήκη
και περιγράφει όλες τις λεπτομέρειες για την Προδοσία
της Βυζαντινής αυτοκρατορίας από τους κρατούντες το "πνεύμα").
Η επιτροπή που θα διαπραγματευόταν την παράδοση της Πόλης στον Σουλτάνο,
ήταν εξαμελής και αποτελείτο από τον Ιεροκήρυκα "τότε" Ιωασάμ (Ιωσήφ) Κόκα,
τον Μέγα Δούκα Λεόντειο και αλλά 4 άτομα.
Η επιτροπή των Τούρκων είχε αρχηγό τον Πάσα της Αδριανούπολης Ρεσίτ.
Οι όροι που έθεσαν ο Ιωασάφ και Λεόντειος ήταν οι εξής:
1. Η Αγία Σοφία και οι 10 κυριότερες εκκλησίες, καθώς και τα μοναστήρια
με τις περιούσιες τους και τα εισοδήματα τους να παραμείνουν στους παπάδες,
όπως και μέχρι τώρα.
2. Εγγύηση για την ζωή και τις περιούσιες των ατόμων
που περιέχονταν στον κατάλογο που έδωσαν.
3. Οι χριστιανοί παπάδες να μην αλλάξουν αμφίεση, να λατρεύουν
τον "θεό" τους και να καβαλάνε άλογο.
Στη δεύτερη συνάντηση οι Τούρκοι έφεραν την απάντηση του Σουλτάνου,
όπου έγιναν δεκτοί οι όροι πλην αυτού που αφορούσε την Αγία Σοφία
και την ίππευση άλογων από ιερείς.
Μόνον οι υπεύθυνοι της παράδοσης επιτρέπεται να είναι έφιπποι.
Ο Ιωασάφ και οι προδότες συνελήφθησαν για προδοσία, μόλις χώρισαν
από τους Τούρκους. Ρωτήθηκε αν αρνείται την κατηγόρια
της συνομωσίας και αυτός απάντησε: "Καυχιέμαι γι’ αυτό.
Ήθελα να σώσω την εκκλησία από την ένωση με τους καταραμένους καθολικούς.
Προτίμησα να βάλω τέλος στην αυτοκρατορία.
Αυτοκράτορα θα πέσει ο θρόνος σου και θα καταπατηθεί".
Ο Αυτοκράτορας του είπε ότι θα πέσουμε πολεμώντας
και ο προδότης ιερωμένος απαντά:
"Συ με κρίνεις σήμερα, αύριο θα σε δικάσει ο θεός".
Το δικαστήριο καταδίκασε τον προδότη Ιωασάφ σε θάνατο, ο οποίος ήταν
προκλητικός και αυθάδης και όχι μόνο δεν αρνείται την κατηγόρια,
αλλά καυχιέται και για την προδοσία, γεγονός που φανερώνει
το πνεύμα της εκκλησίας στις κρίσιμες αυτές στιγμές.
Μετά από ισχυρές πιέσεις της ορθόδοξης "εκκλησίας" στον Αυτοκράτορα
χαρίστηκε η ζωή του Ιωασάφ Κόκα, που έκανε τα πάντα για να κυριευθεί
η Κωνσταντινούπολη από τους Τούρκους.
Ο Ιωασάφ Κόκας είναι ο Γ' μετά την άλωση
Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1459-1463).
Η Πόλη λοιπόν δεν έπεσε, ούτε αλώθηκε.
ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ από τον χριστιανορθόδοξο κλήρο και οι αποδείξεις είναι πολλές:
1. Ο Σουλτάνος Σελίμ το 1519 ήθελε να γκρεμίσει τις εκκλησίες
και ο Πατριάρχης Θεόκλητος παρουσίασε μαρτυρίες ζώντων γενιτσάρων
που βεβαιώσαν ότι η Πόλη ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ
με συνθήκη στον Μωάμεθ (Σπάθας, Μεσαιωνική βιβλιοθήκη).
2. Ο Πατριάρχης Ιερεμίας Α' το 1532 όταν ο Σουλτάνος Σουλεϊμάν Α'
"ήθελε να χαλάσει τις εκκλησίες" προσκόμισε μαρτυρίες και αποδείξεις
για να μην χαθούν τα προνομία και του απέδειξε ότι "Η Πόλη ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ
Και Δεν Πάρθηκε Με Σπαθιών"
(Μεσαιωνική βιβλιοθήκη, Σπάθας - Πατριαρχική Ιστορία,
Ι. Μαλαξός. - Μετά την άλωση, Θ. Υψηλάντης).
3. "Οι Τούρκοι ΠΑΡΕΛΑΒΑΝ την ελεεινή Πόλη και μπήκαν μέσα"
(Βερβερινός Κώδικας).
4. "Οι ανθενωτικοί ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ την Πόλη για να πάρουν τα προνομία
από τον Σουλτάνο" γράφει σε επιστολή του προς τον Πάπα
ο χρονογράφος της "άλωσης" Επίσκοπος Χίου Λεονάρδος.
5. "Η Πόλη ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ από την θρησκευτική μερίδα των ανθενωτικών
στους αρχηγούς του πολιορκητικού Στρατού"
(Καρολίδης, Ιστορία της Ελλάδος).
6. Σε παλιό λαϊκό τραγούδι του Πόντου αναφέρεται η ΠΑΡΑΔΟΣΗ της Πόλης
με τη χαρακτηριστική φράση "ΕΔΩΚΑΝ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ".
Όσο και αν κάποιοι εθελοτυφλούν, η τραγική ειρωνεία της Ιστορίας είναι ότι
την κρίσιμη στιγμή άνθρωποι του πάπα υπερασπίστηκαν την πόλη
κι ορθόδοξοι χριστιανοί, ιερωμένοι, μοναχοί και λαϊκοί
την παρέδωσαν στους Οθωμανούς.
Με τον πρώτο μετά την άλωση πατριάρχη Γεώργιο Σχολάριο (Γεννάδιο Β')
να πρωτοστατεί σε διαδηλώσεις και εκδηλώσεις ενάντια στον αυτοκράτορα
Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, ακριβώς τις κρίσιμες ώρες της πολιορκίας.
Με δέκα χιλιάδες καλόγερους να διαδίδουν ότι είναι θέλημα Θεού
να μπουν οι Οθωμανοί στη Βασιλεύουσα και να κυριεύσουν τη μισή
οπότε Άγγελος Κυρίου θα κατέβει από τους ουρανούς, θα καθαιρέσει
τον αυτοκράτορα, θα βάλει άλλον και θα διώξει τους εισβολείς.
Με πιο πρακτικό τον μοναχό Πέτρο που πήρε άλλους τριακόσιους και πέρασε
στις τουρκικές γραμμές.
Με τους ευσεβείς ανθενωτικούς να βοηθούν τον Μωάμεθ να χτίσει
το οχυρό Ρούμελι Χισάρ. Και με τους "μέσα" να οργανώνουν σαμποτάζ
με πιο ηχηρό την ανατίναξη του Ιπποδρομίου.
Και την κρίσιμη ώρα να υποδέχονται
τους αφηνιασμένους κατακτητές ως ελευθερωτές.
Ο θρύλος για την Κερκόπορτα δεν πλάστηκε τυχαία.
Άλλωστε ο ίδιος ο αδελφός του τραγικού Κωνσταντίνου Παλαιολόγου
ήταν αυτός που πρώτος, με συμμάχους τους Οθωμανούς, προσπάθησε
να πάρει την Πόλη "στο όνομα της Ορθοδοξίας"
(Απόσπασμα από το άρθρο του Κ. Μπρούσαλη με τίτλο
"Εάλω η Πόλις και το χαστούκι" στην στήλη Αντιθέσεις,
Εφημερίδα Έθνος 28.05.2001).
Κάτω οι Τούρκοι κάνανε γραμματόσημο τον Γεννάδιο.
Θα κάνανε άραγε οι Έλληνες γραμματόσημο τον Μουσταφά Κεμάλ;
Γιατί τότε οι Τούρκοι κάνανε γραμματόσημο τον Γεννάδιο;
"- Εσύ από τη μεριά σου, παπά, είπε ο Πορθητής στον πατριάρχη Γεννάδιο,
αυτόν που διάταξε να κάψουν τα βιβλία του Πλήθωνα για τον Πλάτωνα,
θά 'σαι το δικό μου μούτρο με τη μουστακοφόρα και τη ραγιάδικη προβοσκίδα.
Ο κρυφός πολυχρονεμένος πατισάχ. θα τους λες, μαζί με την κυρα-Δέσποινα,
υπομονή και κουράγιο, και «πάλε με χρόνους με καιρούς...».
Και θα τους κρατάς καλά στους χαλκάδες και τις άλυσες.
Με τον καιρό θα μάθεις.
Και η συμπεριφορά σου θα γενεί πολιτική σκεπαστή, και υψηλή διπλωματία.
Με τους δραγομάνους και τους οσποδάρους που θα σου φτιάξω,
και δίπλα στους ιδικούς μου τζοχανταραίους, τον πασά και τον μουφτή,
τον κατή και το βοΐβοντα, θα οργανώσουμε ένα τέλειο σύστημα διοίκησης.
Τη συντήρηση, δηλαδή, και το διαιωνισμό της σκλαβιάς.
Και τού 'κλεισε το μάτι.
Εγώ από τη μεριά μου, υποσχέθηκε, θα σ' έχω στα χρυσά και στην πορφύρα,
Θα τρως, και θα πίνεις, και θα παχαίνεις.
Όπως το λέει και το τραγούδι."
Δ. Λιαντίνης - - Γκέμμα
29 Μαΐου 1453. Άλωση της Κωνσταντινούπολης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου