Καλό Παράδεισο Παπαγρηγόρη μας…
…ο συνοικισμός μας, μετά τον Γέροντά μας, “έχασε” χθες
και τον παπα Γρηγόρη μας.
Μέσα σε δύο μήνες…
“Έφυγαν” μαζί…ήταν μια ζωή μαζί.
Ο παπα Γρηγόρης έγινε ουρανοπολίτης…
Ο ταπεινός ιερέας που όλη του την ζωή υπηρέτησε με ευλάβεια, αγάπη
και πίστη τον ιερό ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Άγρυπνος φύλακας της εκκλησίας μας, οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας
τον συναντούσες στον περίβολό της.
Η γενιά μου πήρε τα μέγιστα ως πνευματική κληρονομιά…
Παπαδάκι στην εκκλησία, μεγάλωσα κοντά του…
Και πόσες άλλες γενιές,επίσης,δεν μεγάλωσαν έτσι και δεν πήραν
την ευλογία του παπαγρηγόρη μας!!
Ήταν πάντα εκεί, στην εκκλησία μας, στην Παναγία που τόσο αγαπούσε,
να τον βρίσκουμε όλοι μας όταν τον χρειαζόμασταν…
Τον αγαπούσα πολύ…
Όλη την οικογένειά του..
Συμμαθητής με τον πατέρα μου, μαζί υπηρέτησαν τον ελληνικό στρατό.
Είχαν αμοιβαία αγάπη οι δυο τους.
Ο παπα Γρηγόρης τον πείραζε με το χιούμορ του και ο πατέρας μου το χαιρόταν.
Λες και το ήθελε…
Σε μια δύσκολη στιγμή της οικογενείας μου, στα 12 μου χρόνια,
ήταν εκείνος που άνοιξε την αγκαλιά του και το σπίτι του για μένα…
Τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για όλα όσα μου πρόσφερε,
για όλα όσα μας πρόσφερε. Και ήταν πολλά!!!
“Έφυγε” την μεγάλη γιορτή!!!
Στην ύψωση του Τίμιου Σταυρού!!
Μεγάλη τιμή και ευλογία, που οδηγεί στον παράδεισο, που οδηγεί
τον καλό μας παππούλη κοντά στον Χριστό μας.
Όπως είπαν και από την οικογένειά του, έφυγε ήρεμος!
Πως να μην φύγει ήρεμος μια τέτοια μεγάλη μέρα!!!
Παπαγρηγόρη μου, θα συναντήσεις εκεί ψηλά και τον επί χρόνια
αγαπημένο σου επίτροπο στην ενορία μας, τον αγαπημένο μου παππού Γιάννη,
ο οποίος έφυγε την ίδια μέρα με σένα.
Παραμονή του Σταυρού, ημέρα Παρασκευή, το 1985.
Νιώθω ευλογημένος και πλούσιος πνευματικά που σε είχα κοντά μου.
Όλος ο συνοικισμός νιώθει έτσι!
Όλοι σε αγαπάγαμε…όλους μας φρόντιζες!
Ακόμα και μέσα από το όμορφο και ζεστό σου χιούμορ.
Τα χιουμοριστικά πειράγματά σου θα μου λείψουν.
Σε κοιτούσα χθες το βράδυ, μέσα στο σπίτι σου που αγάπησα και αγαπώ!
Πόση αγάπη αυτό το σπίτι!
Με τον αγαπημένο μου γιο σου Γιώργο, που τον νιώθω αδερφό μου,
τα παιδιά σου και την σεμνή πάντα παπαδιά.
Δάκρυα αγάπης και σεβασμού κύλησαν και κυλούν από τα μάτια μου.
Χαίρομαι όμως γιατί θα είσαι στον παράδεισο, τιμημένος Ιερέας…
Αγαπημένε μου παπα Γρηγόρη, την ευχή σου να έχουμε….
Γιώργος Αγγελική Κοτζαγεωργίου-Μπακταλιά-https://www.facebook.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου