Μας τραγουδά η θάλασσα ή μήπως φαντασία
που την γεννά λαχτάρα μας κρυφή επιθυμία
σειρήνες, που ακούγονται φωνές που σε μαγεύουν
καταμεσής στο πέλαγος με λόγια που πλανεύουν.
Την τραγουδούν την θάλασσα με χίλια δυο στιχάκια
ανέκαθεν οι Έλληνες ακόμη κι αν φαρμάκια
πολλές φορές μας πότισε κι αγαπημένους παίρνει
δώρα πολλά κι ανείπωτες και ηδονές μας φέρνει.
Είναι στο κύτταρο μπορεί ή λάθος έχω γνώμη;
Ατέλειωτες Οδύσσειες που γράφονται ακόμη.
Πάν Καρτσωνάκης
2 σχόλια :
Πολύ όμορφο Παν! από τις γνωστές ποιητικές σου εκφράσεις.
Εκφραστικό και ωραίο ποίημα, φίλε Τάκη! Θαλασσολάτρης!
Δημοσίευση σχολίου