Μικρασιατική Καταστροφή.
Η απαγόρευση εξόδου των ελληνικών πληθυσμών από τη Σμύρνη
λίγο πριν από την είσοδο των Κεμαλικών.
Η μοιραία απόφαση της μοναρχικής κυβέρνησης.
Η Μικρασιατική Καταστροφή είναι η μεγαλύτερη εθνική τραγωδία
στην ιστορία του νεότερου ελληνισμού.
Ο ιστορικός Βλάσης Αγτζίδης φωτίζει μια λιγότερο συζητημένη πτυχή
που διαδραματίστηκε παραμονή της κατάρρευσης του μετώπου
και την πυρπόληση της Σμύρνης από τους Τούρκους: την κυβερνητική
απαγόρευση εξόδου των απειλούμενων μικρασιατών προς την Ελλάδα.
Τον Ιούλιο του 1922 η μοναρχική ελληνική κυβέρνηση αποφασίζει
να απαγορεύσει στον ελληνικό πληθυσμό να εγκαταλείψει τη Μικρά Ασία.
Η απόφαση αυτή πήρε τη μορφή του νόμου 2870/1922, ο οποίος προέβλεπε
αυστηρές πειθαρχικές και χρηματικές ποινές,
στην περίπτωση σύλληψης πλοίων που θα μετέφεραν πληθυσμό.
Ο Νόμος 2870/1922 ψηφίστηκε τον Ιούλιο, λίγο πριν την κατάρρευση του μετώπου.
Και αυτό, ενώ είχαν απορρίψει την Άνοιξη του 1922
τις προτάσεις της οργάνωσης Μικρασιατική Άμυνα
(επικεφαλής ο μητροπολίτης Χρυσόστομος) για ανακήρυξη Ιωνικού Κράτους
, απεμπλοκή από τις συμμαχικές υποχρεώσεις, δημιουργία μιας ντε φάκτο
νέας πραγματικότητας, δημιουργία ντόπιου στρατού που με την ελλαδική βοήθεια
θα δημιουργούσε γραμμή άμυνας για να σταματήσει τον κεμαλικό στρατό.
Ο νόμος 2870/1922 ψηφίστηκε «ομοφώνως» στη συνεδρίαση της 14ης Ιουλίου 1922
και υπογράφτηκε στις 16 Ιουλίου 1922
από τον βασιλιά Κωνσταντίνο και τον Λ.Κ. Ρούφο.
Δύο ημέρες αργότερα ετέθη επ’ αυτού η «μεγάλη του Κράτους σφραγίς»
με την υπογραφή του Δημητρίου Γούναρη, υπουργού Δικαιοσύνης.
Άρχισε να ισχύει από τη στιγμή της δημοσίευσής του
στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, στις 20 Ιουλίου, αριθμός φύλλου 119.
Στο εισαγωγικό του νόμου αναφέρεται:
«Ψηφισάμενοι ομοφώνως της Γ’ εν Αθήναις Εθνικής Συνελεύσεως απεφασίσαμεν
και διατάσσομεν…»
Δυστυχώς δεν είναι δυνατόν να ευρεθεί ποιοι συμμετείχαν
στη συνεδρίαση της 14ης Ιουλίου 1922 οπότε και ψηφίστηκε «ομοφώνως»
ο νόμος, εφόσον μεταξύ της συνεδρίασης στις 3-6-1922
και της 24ης Ιανουαρίου 1924 δεν υπάρχουν πρακτικά, όπως εμφαίνεται
από τη μελέτη του τόμου Εφημερίς των Συζητήσεων της Βουλής (1862 – 1967).
Πιθανότατα, λόγω των έκτακτων γεγονότων οι αποφάσεις λαμβάνονταν
με συνοπτικές διαδικασίες.
Η τελευταία εντολή της ελληνικής κυβέρνησης Υπάρχουν καταγγελίες
για βίαιη εμπόδιση της αναχώρησης των Ελλήνων της Ιωνίας
από τις ελληνικές αρχές της Σμύρνης, λίγες μόνο ημέρες πριν
από την είσοδο σε αυτήν των κεμαλικών στρατευμάτων.
Η συμπεριφορά αυτή βασίζεται στην τελευταία εντολή της κυβέρνησης
του Λαϊκού Κόμματος με την υπογραφή του πρωθυπουργού
Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη να μην επιτραπεί στους Έλληνες Μικρασιάτες
να αναχωρήσουν από τη Σμύρνη.
Μετά την κατάρρευση του Μετώπου και πέντε ημέρες πριν ο κεμαλικός στρατός
μπει στη Σμύρνη, στις 22 Αυγούστου με το παλαιό ημερολόγιο,
ο Αρμοστής της Ελλάδας στην Ιωνία, Αριστείδης Στεργιάδης, αποστέλλει
προς την ελληνική κυβέρνηση τηλεγράφημα με το οποίο ζητά εντολές
αφού πρώτα παραθέτει κάποιες προτάσεις.
Εξ αρχής ξεκαθαρίζει στο τηλεγράφημα ότι η Σμύρνη πρόκειται να καταστραφεί.
Στη συνέχεια κάνει κάποιες προτάσεις.
Μια από αυτές είναι: «Εγκρίνετε εμποδισθώσι αναχωρίσωσι
Έλληνες Μικρασιάται δι’ Ελλάδα, ακόμα και όταν είναι εύποροι
δυνάμενοι αναχωρήσωσι με συνήθη ταχυδρομικά ατμόπλοια».
Η κυβέρνηση υιοθέτησε αυτές τις προτάσεις
και τις μετέτρεψε σε τελική κυβερνητική επιλογή....
Δικό μας σχόλιο:
Τόσο άθλιοι ήταν οι υπεύθυνοι
της Μικρασιατικής καταστροφής.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου