Τα σύννεφα που κυνηγούν οι άνεμοι να διώξουν
να ταξιδέψουν να χαθούν να διαλυθούν εν τέλει
χαρίζουν στην εικόνα μου τώρα που βασιλεύει,
ο ήλιος, στον ορίζοντα συνδυασμούς μαγεία.
Στέκω για ώρα και κοιτώ συχνά κι αυτό που βλέπω
σταλάζει σαν σε βάλσαμο στο σώμα και στο νου μου
και νοιώθω άλλος άνθρωπος, ανάλαφρος, πετάω
για λίγο σπάω τα δεσμά, της λογικής, «μεθάω».
Αυτή τη «μέθη» άνθρωποι όσες φορές γνωρίσουν
αγγίζουν τ’ ακροδάχτυλα, της ποίησης, για, λίγο.
Καρτσωνάκης Πάν
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου