Και τα ‘βαλε με τους θεούς γιατί δεν τους φοβόταν.

Στέκει εκεί και μας κοιτά, στο κάστρο, απ’ το ύψος

του Ακροκόρινθου, αυτός, που έχει γίνει θρύλος.

Νίκησε και τον θάνατο για λίγο ξεγελώντας

και τα ‘βαλε με τους θεούς γιατί δεν τους φοβόταν.

Επέβαλε διόδια σε αγαθά κι ανθρώπους

την πλούτισε την Κόρινθο, την αφνειό Εφύρα

και λόγω θέσης, φυσικά,  σε όλη την Ελλάδα

με τ’ άπαρτο το κάστρο της, τον δυνατό της στόλο.

Λένε πως κάποιοι έχουν δει φιγούρα π’ αγναντεύει

από του κάστρου την κορυφή τον τόπο που λατρεύει. 

                                       Κάρτσωνάκης Πάν

Ήδη από την αρχαιότητα, οι ναυτικοί, που είχαν να αντιμετωπίσουν

 τον περίπλου της Πελοποννήσου και τον Μαλέα, προτιμούσαν την συντομία 

αλλά και την ασφάλεια του Κορινθιακού κόλπου λόγω των πειρατών

 αλλά και των θαλασσοταραχών της περιοχής εκείνης που ήταν συχνές. 

Αφού ελλιμενίζονταν σε ένα από τα δύο λιμάνια της Κορίνθου, 

το ανατολικό ή το δυτικό, μετέφεραν τα εμπορεύματα και το φορτίο στην απέναντι 

πλευρά μέσω ξηράς και συνέχιζαν γρήγορα και με ασφάλεια το ταξίδι τους με άλλα πλοία. Αργότερα δημιουργήθηκε μια ειδική οδός  (δίολκος) για τη μεταφορά και των ίδιων

 των πλοίων από τη μία πλευρά στην άλλη. 

Με τη σωστή εκμετάλλευση της στρατηγικής της θέσης, της εύφορης περιοχής της

 και του εύπλαστου κορινθιακού πηλού, το κράτος της πόλης της Κορίνθου

 εξελίχθηκε σε μία από τις σημαντικότερες πόλεις, όχι μόνο στον ελληνικό χώρο 

αλλά και σε ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο.

 Όπως αναφέρει ο Παυσανίας, σύμφωνα με μια κορινθιακή παράδοση, 

επώνυμος ήρωας της Κορίνθου ήταν ο Κόρινθος. 

Όμως, σύμφωνα με άλλη παράδοση, 

η πόλη ιδρύθηκε από την κόρη του Ωκεανού, Εφύρα ή Έφυρα. 

Από αυτήν η πόλη ονομάστηκε αρχικά Εφύρα ή Έφυρα και η Κορινθία Εφυραία γη. 

Σύντομα, η περιοχή μοιράστηκε στα δύο παιδιά της Έφυρας από τον Ήλιο, 

τον Αλωέα και τον Αιήτη. 

Αργότερα, ο Αιήτης, φεύγοντας για την Κολχίδα, παρέδωσε την εξουσία του

 στον γιο του Ερμή, Βούνο, ο οποίος άφησε με τη σειρά του διάδοχό του 

τον ανιψιό του Αιήτη, Επωπέα.

 Όταν πέθανε και αυτός, η γη της Κορινθίας μοιράστηκε στα δύο εγγόνια του, 

τον Σικυώνα και τον Κόρινθο, παιδιά του Μαραθώνα, ο οποίος, εξαιτίας

 της σκληρότητας του πατέρα του, είχε εγκαταλείψει την πατρίδα του 

για να εγκατασταθεί στην Αττική. 

Όταν πέθανε και ο Κόρινθος, χωρίς vα αφήσει απογόνους, οι Κορίνθιοι 

κάλεσαν από την Ιωλκό την κόρη του Αιήτη, Μήδεια, με τον άντρα της, Ιάσονα. 

Η Μήδεια, μετά τις τραγικές περιπέτειές της, εγκατέλειψε τον θρόνο 

στον γιο του Αιόλου, Σίσυφο, εγγονός του οποίου ήταν ο Βελλεροφόντης, 

αγαπημένος ήρωας της Κορινθίας.

Πηγή