Πριν από λίγες μέρες ο Τζεμήλ Καπζά, Πομάκος δήμαρχος Μύκης,
που ανήκει στην Περιφερειακή Ενότητα Ξάνθης, εξέδωσε δημόσιο έγγραφο
το οποίο απευθύνει προς το υπουργείο Παιδείας, τους βουλευτές Ξάνθης,
την Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης
και τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ξάνθης.
Με το έγγραφο διαμαρτύρεται επειδή σε ορισμένα δημόσια νηπιαγωγεία του δήμου,
του οποίου οι δημότες είναι στο σύνολό τους μουσουλμάνοι, μοιράστηκαν
δώρα από Αγιο-Βασίληδες, κάτι που «απαγορεύει η θρησκεία μας»,
όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, ενώ συνεχίζει λέγοντας:
«Εκφράζουμε με έντονο τρόπο τη δυσαρέσκεια και την αντίθεσή μας
σε τέτοιες πρωτοβουλίες, διότι θίγουν τη θρησκευτική μας ελευθερία,
δεν συμβάλλουν στον αλληλοσεβασμό και ζητάμε να μην επαναληφθούν
σε σχολεία του δήμου μας».
Τέλος, ο κ. Καπζά τονίζει την αναγκαιότητα να διδάσκονται τα παιδιά
στα νηπιαγωγεία και την τουρκική γλώσσα,
παρότι όλα έχουν ως μητρική γλώσσα την πομακική.
Συγκεκριμένα, στο έγγραφό του ο κ. Καπζά αναφέρει ότι «όλες αυτές οι ενέργειες
έρχονται να επιβεβαιώσουν την αναγκαιότητα του πάγιου αιτήματος
της μειονότητας για την εφαρμογή της δίγλωσσης εκπαίδευσης στα νηπιαγωγεία».
Να σημειωθεί ότι η δίγλωσση εκπαίδευση στα νηπιαγωγεία είναι πάγιο αίτημα
του τουρκικού προξενείου και των κυβερνήσεων της Άγκυρας,
που επιδιώκει τον βίαιο εκτουρκισμό Πομάκων και Αθιγγάνων,
και όχι των πολιτών και ιδιαίτερα των Πομάκων της ελληνικής Θράκης.
Τις ίδιες μέρες που κυκλοφορούσε το έγγραφο του δημάρχου Μύκης
ήταν και συνεχίζει να είναι σε εξέλιξη το δράμα των Τουρκομάνων
της περιοχής Μπαγίρ Μπουτζάκ, που ανήκει στην περιφέρεια Λαττάκειας.
Η πλειονότητα των Τουρκομάνων της εν λόγω περιοχής
είναι αλαουίτες το θρήσκευμα, όπως και ο ηγέτης της Συρίας Μπασάρ Ασαντ,
και μέχρι πριν από μερικά χρόνια η Άγκυρα τους θεωρούσε
περίπου υπανθρώπους, επειδή δεν ήταν σουνίτες και δεν συντάσσονταν
στον σοβινιστικό εσμό των ακολουθούντων τη σκληρή
ισλαμοφασιστική ιδεολογία-θρησκεία, σε αυτήν δηλαδή που θέλει
να εντάξει ο κ. Καπζά τους Πομάκους της Θράκης.
Το γεγονός της απαρέσκειας του τουρκικού κράτους και των κυβερνήσεων
της Άγκυρας στους Τουρκομάνους του Μπαγίρ Μπουτζάκ,
πέραν του αλαουιτισμού, ενισχυόταν και από το ότι από την περιοχή κατάγονται
αρκετοί ηγέτες του αριστερού κινήματος, με το οποίο συντάσσονται
αρκετοί Τούρκοι πολίτες του νομού Αντιόχειας, αλαουιτικού θρησκεύματος κι αυτοί.
Ενώ μέχρι πριν από την επιχείρηση καταστροφής του συριακού κράτους,
στην οποία πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε η Τουρκία, οι κυβερνήσεις
της Άγκυρας αγνοούσαν τους Τουρκομάνους της συγκεκριμένης περιοχής,
όταν άρχισαν να γίνονται τα σχέδια διαμελισμού της Συρίας ή χωρισμού της
σε ζώνες επιρροής, το τουρκικό βαθύ κράτος, μαζί με την «ανθρωπιστική βοήθεια»
έστειλε στην περιοχή συμμορίες Γκρίζων Λύκων και τζιχαντιστών
από την Τσετσενία, την κεντρική Ασία, την Κίνα, με στόχο τη δημιουργία
κρατικών και παρακρατικών δομών. Στόχος ήταν να είναι η Άγκυρα
παρούσα την επόμενη μέρα, όταν η Συρία θα ήταν στο κρεβάτι του Προκρούστη.
Ομως τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα σχεδίασε η Αγκυρα.
Η εμπλοκή των Ρώσων βοήθησε τον στρατό της Συρίας να ανακαταλάβει
την περιοχή, αφού προηγήθηκε βομβαρδισμός από αέρος και εδάφους
και φυσικά η καταστροφή ολόκληρης της περιοχής.
Όπως αντιλαμβάνεται ο καθείς, οι Τουρκομάνοι, τους οποίους
οι ισλαμοφασίστες της Άγκυρας μέχρι πριν από λίγα χρόνια θεωρούσαν
υπανθρώπους, έπεσαν θύματα της επεκτατικής πολιτικής της Άγκυρας.
Εκατοντάδες χιλιάδες φιλήσυχοι άνθρωποι -γιατί οι αλαουίτες δεν είναι
φανατικοί, αλλά άνθρωποι της ανοχής και της διαλλακτικότητας- ξεσπιτώθηκαν,
έχασαν τις περιουσίες, τα σπίτια και την ιδιαίτερη πατρίδα τους,
ενώ δεν είναι λίγοι και εκείνοι που έχασαν και τη ζωή τους.
Την επόμενη μέρα δε, η συγκεκριμένη περιοχή ίσως να μην κατοικείται
από Τουρκομάνους, γιατί οι περισσότεροι αναγκάστηκαν να καταφύγουν στην Τουρκία.
Γιατί τα αναφέρουμε αυτά και γιατί τα συσχετίζουμε με τη Θράκη.
Οι μουσουλμάνοι της Θράκης, αντί να υπερασπίζονται τα μειονοτικά
δικαιώματά τους, βήμα βήμα πέφτουν στην παγίδα της Άγκυρας
και γίνονται εργαλείο της επεκτατικής ισλαμοφασιστικής πολιτικής της.
Μάλιστα, ορισμένοι θεωρούν δεδομένο ότι η «οικονομική δύναμη
και η στρατιωτική ισχύς» της Τουρκίας τούς δίνει το δικαίωμα
όχι μόνο να αγνοούν αλλά να εργάζονται εναντίον του ελληνικού κράτους.
Εμείς τους δείχνουμε το παράδειγμα των Τουρκομάνων της Συρίας,
υπενθυμίζοντας ότι η Ιστορία παίζει ορισμένες φορές άσχημα παιχνίδια
στις πλάτες ομάδων ανθρώπων που αποτελούν μειονότητα.
Σάββας Καλεντερίδης
Πηγή: Εφημερίδα Δημοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου